احمد سمیعی گیلانی، ویراستار و مترجم سرشناس درگذشت

دلدار و دلباخته ژرژ ساند، خیال پروری‌های ژان ژاک روسو، سالامبو گوستاو فلوبِر، برادرزاده رامو دیدرو از جمله ترجمه‌های اوست. آقای سمیعی به دو زبان انگلیسی و فارسی مسلط بود.

پس از تشکیل حزب توده، آقای سمیعی مدتی به این حزب پیوست. آقای سمیعی در مصاحبه‌ای با بلاگ تاریخ شفاهی درباره آن دوران گفته بود «نمی‌خواهم وارد جزییات شوم تقریبا ۱۰ سال فعالیت سیاسی داشتم که نمی‌خواهم به چند و چون آن بپردازم فقط می‌گویم که بهترین سال‌های عمرم همان ۱۰ سال بود. از تجربه‌های مثبت و منفی که در این دوره داشتم بسیار آموختم. برای من درس زندگی بود. حوادث تازه بسیاری از سر گذراندم و مهارت‌های تازه‌ای پیدا کردم، همه آنها از من شخصیت تازه‌ای ساخت».

آقای سمیعی دو سال و نیم هم در رابطه با فعالیت سیاسی به زندان افتاد که به گفته خودش «بسیار پرثمر بود و باعث شد که چندین اثر از جمله سالامبو را ترجمه کند.

او فرزند خانواده‌ای مذهبی بود. پدرش مجتهد و تحصیل‌کرده نجف بود و مادرش فرزند ملامحمد خمامی، روحانی شناخته شده رشت.