افزایش ثبت موارد واکنش‌‌های حساسیتی به ژل ناخن در بریتانیا

این واکنش‌های آلرژیک اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که کاشت ناخن یا ژل در خانه و یا توسط افراد غیرحرفه‌ای انجام شود.

دکتر باکلی که در سال ۲۰۱۸ در این باره گزارشی نوشت به نیکی کاردول و یاسمین اندرسون خبرنگاران بی‌بی‌سی گفت که این موضوع در حال تبدیل شدن به یک «مشکل بسیار جدی و رایج » است.

به گفته او دلیل بیشتر شدن موارد حساسیت در برابر محصولات کاشت ناخن و ژل، افزایش استفاده کیت‌های خانگی کاشت ناخن است.

دکتر باکلی برای بهبود وضعیت، استفاده از لاک‌های معمولی را به جای ژل ناخن توصیه می‌کند.

او در ادامه تاکید کرد: اگر مردم مصمم هستند تا به استفاده از محصولات کاشت ناخن که حاوی مواد شیمیای آکریلات هستند ادامه بدهند، باید مراقبت‌های ناخن و کاشت آن را تحت نظر افراد حرفه‌ای و آموزش‌دیده انجام دهند.

استفاده از ژل ناخن به دلیل ماندگاری طولانی‌تر در سال‌های اخیر به محبوبیت زیادی رسیده است. ژل ناخن برخلاف لاک‌های معمولی باید در زیر لامپ‌های UV (فرابنفش) خشک شود.

با این حال، شماری از این لامپ‌ها قابلیت خشک کردن هر نوع ژل را ندارد.

یعنی اگر یک لامپ حداقل ۳۶ وات نباشد مواد شیمیایی آکریلات که برای چسباندن ژل استفاده می‌شود به درستی خشک نشده و به بستر ناخن و پوست اطراف آن نفوذ می‌کند و در نتیجه منجر ایجاد حساسیت می‌شود.

به گفته کارشناسان در برخی از موارد جدی و بسیار نادر، این واکنش حساسیتی باعث می‌شود که افراد نتوانند از درمان‌های پزشکی مثل پر کردن دندان، جراحی تعویض مفصل و برخی از داروهای دیابت استفاده کنند.

و دلیل آن هم این است که وقتی فرد دچار حساسیت می‌شود، بدن دیگر قادر به پذیرش موادی حاوی آکریلات نیست.

لیزا پرنس که در عرصه زیبایی ناخن آموزش دیده می‌گوید که در جریان روند آموزش دچار بثورات و تورم در تمام صورت، گردن و بدنش شد.

او گفت: در مورد ترکیبات شیمیایی محصولاتی که استفاده می‌کردیم چیزی به ما یاد ندادند. کارفرما فقط به من گفت که دستکش بپوشم.

پس از انجام آزمایشات مشخص شد که لیزا به آکریلات حساسیت دارد.

او گفت: آنها به من گفتند که به آکریلات حساسیت دارم و باید به دندان‌پزشکم اطلاع بدهم چون این موضوع روی روند درمان دندان‌هایم هم تاثیر می‌گذارد. و این را هم گفتند که نمی‌توانم تعویض مفصل داشته باشم.

لیزا می‌گوید که پس از شنیدن توضیحات پزشک شوکه شده بود. او افزود: تصورش هم ترسناک است. من واقعا پاها و لگن بدی دارم. می‌دانم که در یک مقطع زمانی به عمل جراحی نیاز خواهم داشت.

اولین محصولات ژل ناخن در سال ۲۰۰۹ توسط یک شرکت آمریکایی (جلش) ساخته شد. دنی هیل، مدیر عامل این شرکت می‌گوید که افزایش واکنش‌های حساسیتی به محصولات زیبایی ناخن نگران‌کننده است.

او در این مورد گفت: محصولات ما مطابق با استانداردها و معیارهای اتحادیه اروپا و ایالات متحده است. اما با آغاز فروش اینترنتی، شماری از کشورهایی که این معیارات را رعایت نمی‌کنند این محصولات را عرضه کرده و به چنین وضعیتی دامن زدند.

ترکیبات ژل‌ها متفاوت است و برخی از آنها مشکل‌سازتر از دیگران هستند.

ماریان نیومن، بنیانگذار فدراسیون حرفه‌ای ناخن می گوید که اگر مانیکور ژلی ناخن به درستی انجام شود می‌تواند مصون باشد.

او به بی‌بی‌سی نیوز گفت: افرادی که کیت‌های خانگی کاشت ناخن را می‌خرند و کار ژل ناخن را در خانه انجام می‌دهند، لطفا این کار را نکنند. چیزی که باید روی برچسب‌ محصولات به آن تاکید شود این است که کاشت ناخن حتما باید توسط یک متخصص انجام شود.

خانم نیومن توصیه می‌‌کند که افراد برای انجام مراقبت‌های ناخن می‌بایست به ناخن‌کار حرفه‌ای مراجعه کرده و مطمئن شوند که محصولات مورد استفاده ساخت اروپا یا آمریکا باشد.

او افزود: یکی از شناخته‌شده‌ترین موادی که باعث آلرژی‌ می‌شود، ماده‌ای به نام (هما) است. برای ایمنی بیشتر به ناخن‌کاری مراجعه کنید که از محصولات عاری از هما استفاده می‌کند.