انتخابات سوئد: نئونازی‌های سابق چگونه عامل تعیین دولت آینده شده‌اند

این نقطه عطف برای حزبی است که هواداران نازی‌ها تأسیس کرده‌اند، و دهه‌ها جریان اصلی سیاست از آن دوری جسته است. این حزب اکنون در آستانه ایفای نقش تعیین قدرت در کشوری است که بیشتر به خاطر سیاست‌های باثبات و قابل پیش‌بینی‌اش شناخته شده است.

بر اساس آخرین نظرسنجی‌های انتخاباتی، حزب دموکرات‌های سوئد ۲۰.۶ درصد از آرای روز یکشنبه را به دست آورده است – و اکنون با اکثریت جمعی در پارلمان، بزرگترین حزب در یک بلوک از احزاب راستگرا است.

یوهان مارتینسون، کارشناس علوم سیاسی دانشگاه یوته‌بری، به بی‌بی‌سی گفت: «با توجه به اینکه آنها تنها در سال ۲۰۱۰ وارد پارلمان شدند، این اتفاق قابل توجهی است.»

او می گوید: «سوئد قبلاً یک نظام حزبی سیاسی قابل پیش بینی و بسیار باثبات داشت. بعد از سه دوره انتخابات – حالا آنها دومین حزب بزرگ هستند.»

مارتینسون این حزب را عمدتاً حزبی ضد مهاجرت، ضد چندگانگی فرهنگی و ملی‌گرا توصیف می‌کند – اما به آنها برچسب راست افراطی نمی‌زند.

حزب دموکرات‌های سوئد که در سال ۱۹۸۸ تأسیس شد، دو دهه تلاش کرد تا آرای کافی برای انتخاب نماینده را به دست آورد. اما از زمان ورود به پارلمان در سال ۲۰۱۰، این حزب سهم خود را در سه انتخابات متوالی افزایش داده است.

از روز یکشنبه، این حزب به عنوان محبوب‌ترین حزب راست نزدیک به مرکز کشور، جایگزین حزب «میانه‌رو» شده است.

مارتینسون می‌گوید که این نتایج یک «خط جداکننده» در تاریخ سوئد است.

موفقیت این حزب منجر به بحث‌های شدیدی در مورد این شد که حزب در طول تبدیلش از یک حزب منفور سیاسی به دلال قدرت، چقدر از نظر ایدئولوژیک تغییر کرده است.

جیمی آکسون، رهبر کنونی حزب که در سال ۲۰۰۵ مسئولیت را بر عهده گرفت، ده سال پیش، از سیاست «تحمل صفر» علیه نژادپرستی و افراط گرایی رونمایی کرد – و در سال ۲۰۱۵ حتی کل شاخه جوانان حزب را به دلیل ارتباط با جریان راست افراطی به حالت تعلیق درآورد.

این حزب همچنین دستخوش تغییر شیوه تبلیغاتی گسترده‌ای شده است: جایگزینی آرم شعله سوزان خود با گلی که معصوم‌تر به نظر می‌رسد و لغو شعار «سوئد را سوئدی نگه دارید.»

اما این تغییرات برای پایان دادن به اتهاماتی مبنی بر اینکه این حزب تهدیدی برای گروه‌های اقلیت سوئد است، کافی نبوده است.

این شامل ویلی سیلبرشتاین، رئیس کمیته ضد یهودستیزی سوئد است – که خود در روزهای اخیر پس از استفاده از موقعیت خود برای انتقاد علنی از حزب دموکرات‌های سوئد در یک مصاحبه تلویزیونی، هدف توهین‌های یهودی‌ستیزانه قرار گرفته است.

او به بی‌بی‌سی گفت: «کمیته با احزابی که توسط نازی‌ها تأسیس شده‌اند مشکل دارد. این یک نظر نیست، این یک واقعیت است. این که یک حزب مملو از افرادی باشد که به دلیل نازی بودن باید کنار گذاشته شوند – نکته‌ای را در مورد آن حزب بیان می‌کند.»

او به مطالعه‌ای اشاره می‌کند که ماه گذشته توسط گروه تحقیقاتی سوئدی اکتا پابلیکا منتشر شد و ارجاعات فراوانی به آن داده شده بود که ادعا می‌کرد ۲۸۹ سیاستمدار در بزرگترین احزاب را شناسایی کرده است که نظراتی را بیان کرده‌اند که می‌توانستند نژادپرستانه یا حتی نازی‌گرایانه تلقی شوند.

اکثریت قریب به اتفاق آنها – ۲۱۴ نفر – اعضای حزب دموکرات‌های سوئد بودند.

او می‌گوید: «این که آنها ممکن است تأثیر زیادی در سیاست سوئد داشته باشند، من را می‌ترساند. من نه تنها به اقلیت یهودی، بلکه به طور کلی به مهاجران فکر می کنم».

توییت‌ها و پست‌های رسانه‌های اجتماعی از سوی اعضای حزب – و گاهی حتی مقامات منتخب – همچنان این حزب را به دردسر می‌اندازد.

در اوج مبارزات انتخاباتی، سخنگوی حقوقی حزب دموکرات‌های سوئد، توبیاس اندرسون، نماینده ۲۶ ساله پارلمان، تصویری از قطار زیرزمینی استکهلم با رنگ‌های این حزب را در توییتر منتشر کرد.

او نوشت: «به قطار سریع‌السیر بازگشت به وطن خوش آمدید. این یک بلیط یک طرفه است. ایستگاه بعدی کابل.»

به گزارش آسوشیتد پرس، برخی از مفسران سوئدی از این پست انتقاد کردند اما آکسون رهبر حزب حاضر به عذرخواهی نشد و گفت که هدف از آن توییت تمسخر افرادی بود که از پوسترهای حزب رنجیده شده بودند.

این حزب اتهامات نژادپرستی را رد می‌کند.

امیل انبلاد، نایب رئیس جنبش جوانان این حزب، سوئدی‌های جوان، می‌گوید: «همه آن‌ها مربوط به پیش از تولد من بود.»

این فعال ۲۱ ساله به بی‌بی‌سی گفت: «مردم ما را به چیزهای بدی در انتخابات متهم کردند، فکر نمی‌کنم این واقعیت که ۳۰ سال پیش افراد مشکوکی در حزب وجود داشته‌اند تأثیری بر جایگاه انتخاباتی ما داشته باشد».

او مدعی است که این حزب در انتخابات روز یکشنبه تقریباً حمایت خود را در میان جوانان دوبرابر کرده است – چیزی که علت آن را تمرکز بر سه موضوع به طور خاص می‌داند: امنیت، اشتغال و مهاجرت.

او می‌گوید: «جوانان به دنبال چیز دیگری هستند.»

یوهان مارتینسون، کارشناس علوم سیاسی، با اشاره به اینکه سوئد در چند سال اخیر بیشترین تعداد سرانه پناهجو در جهان را دریافت کرده است، می‌گوید که مسائل مربوط به مهاجرت مدت‌هاست که داغ بوده است.

این مورد و افزایش محسوس جنایات خشونت‌آمیز ممکن است افزایش حمایت از این حزب را توضیح دهد. این حزب نه تنها سال‌ها تبلیغات انتخاباتی‌اش با تمرکز بر هر دو موضوع بوده است، بلکه با ادعای جنجالی خود مبنی بر اینکه این دو موضوع با هم ارتباطی ناگسستنی دارند، به شهرت رسیده است.