انسان از «عوامل مهم» انقراض بزرگ ۱۳ هزار سال قبل در جنوب کالیفرنیا بود

محققان می‌گویند که یک سناریوی محتمل آتش سوزی‌های بزرگی بوده که انسان شروع کرده است.

گودال‌های قیر لا بریا یک محوطه مهم تحقیقات دیرین‌شناسی است. این جایی است که قیر معدنی برای ده‌ها هزار سال از دل زمین بیرون زده، حیوانات را به تله انداخته و استخوان آنها را حفظ کرده است.

این گودال‌های قیر معدنی هنوز در ناحیه‌ای به وسعت ۱۳ جریب از دل زمین می‌جوشد.

محققان می‌گویند که بقایای کشف شده در این محوطه به آنها امکان می‌دهد زمان مرگ حیوانات را با دقتی بالا – حداکثر خطای چند ده سال – رقم بزنند.

آنها برای این مطالعه نمونه‌های بیش از ۱۷۰ حیوان از هفت گونه درشت اندام شامل ببر دندانخنجری، نوعی گرگ، شیر، شتر، گاومیش کوهان‌دار، اسب و اِسلات (تنبل) را تحلیل کردند. این گونه‌ها حدود ۱۳ هزار سال قبل از این منطقه ناپدید شدند.

آنچه بعد از آن تاریخ در گودال‌های لا بریا پیدا می‌شود فقط نوعی کایوتی (گونه‌ای مشابه شغال) است. البته این علاوه بر پستانداران کوچک مثل سنجاب است.

ببرهای دندان‌خنجری یا «اسمیلودان» یکی از گونه‌های نمادین عصر یخ بودند. جثه آنها (که گونه متفاوتی از ببر هستند) بزرگتر از ببرهای امروزی و طول دندان نیش آنها ۱۷ تا ۲۰ سانتیمتر بود. این موجودات اولین بار در حدود ۸۰۰ هزار سال پیش در رکوردهای فسیلی ظاهر شدند.

شواهد کشف شده در نقطه دیگری در جنوب کالیفرنیا حاکیست که همزمان با ناپدید شدن حیوانات، آتش‌سوزی‌های گسترده‌ای در منطقه روی داد.

شواهد حریق در یک لایه رسوبی در دریاچه السینور در حدود ۱۳۰ کیلومتری جنوب لا بریا پیدا شده. به عقیده دانشمندان وجود زغال در این لایه از آتش‌سوزی به جا مانده است.

شواهد باستان‌شناسی، زمین‌شناسی و مدل‌سازی‌ها نشان می‌دهد که این آتش‌سوزی‌ها در پایان عصر یخ زمانی روی داد که جمعیت انسانی در ناحیه‌ای وسیع‌تر پراکنده شد.

دانشمندان می‌گویند که انسان در آن دوره از آتش برای مقاصد مختلفی از جمله شکار، ترساندن درندگان، و پاکسازی زمین استفاده می‌کرد.

به علاوه شکار گیاهاخواران توسط انسان باعث رشد بوته‌ها شد که خود از علل گسترش سریع آتش است.

البته تغییر اقلیم زمینه لازم را برای آتش‌سوزی فراهم کرده بود. هوا به سرعت در حال گرم شدن بود و یک خشکسالی طولانی جریان داشت.

به تخمین دانشمندان همه این تحولات در یک دوره ۳۰۰ تا ۴۰۰ ساله روی داد.

البته این روند یعنی ناپدید شدن پستانداران بزرگ در جنوب کالیفرنیا بخشی از یک پدیده بزرگتر بود. در واقع دو سوم پستانداران بزرگ جهان در پایان عصر یخ منقرض شدند.

محققان در این مطالعه شرایط آن دوره را با امروز مقایسه می‌کنند، چون زمین بار دیگر با تغییر اقلیم و آتش‌سوزی‌های ویرانگر روبروست.

آنها می‌گویند آنچه ۱۳ هزار سال پیش در جنوب کالیفرنیا روی داد شباهت‌های چشمگیری به بحرانی که امروز تنوع زیستی را با خطر جدی روبرو کرده دارد.

زمین تاکنون شاهد پنج انقراض بزرگ بوده و برخی دانشمندان استدلال می‌کنند که ناپدید شدن پستانداران بزرگ در پایان عصر یخبندان نقطه شروع انقراض ششم است که هم اکنون جریان دارد و نشانه آن اینکه براساس یک مطالعه عمده جمعیت حیات وحش جهان در ۵۰ سال گذشته حدود ۷۰ درصد کاهش یافته است.

به گفته محققان رکوردهای اقلیمی پایان عصر یخ نشان می‌دهد که دما طی یک دوره هزار ساله حدود ۵.۵ درجه سانتیگراد بالا رفت.

برای مقایسه دمای زمین نسبت به آغاز عصر صنعتی ۱.۱ درجه بالا رفته است و در مورد کالیفرنیا پیش‌بینی می‌شود که دمای این ایالت تا نیمه قرن نسبت به صد سال پیش ۲.۴ تا ۳.۲ درجه سانتیگراد افزایش یابد.

مطالعه این محققان از دانشگاه «یوسی‌ال‌اِی» و موسسه و موزه «گودالهای قیر لا بریا» در منطقه لس آنجلس در نشریه «ساینس» چاپ شده است.