اورلین پرادی‌یه، ستاره نوظهوری که سیاست فرانسه را تکان می‌دهد

آقای پرادی‌یه به رغم هوای سرد، باران بی‌وقفه و شرایط گل‌آلود زمین چندین ساعت وقت گذاشت، با مردم دست داد، گونه‌های زنان را بوسید و در غرفه‌ها غذاهای محلی را مزه کرد. او در اینجا ستاره‌ای محبوب است.

ماه گذشته او با امتناع از حمایت حزبش،(جمهوری‌خواهان) از اصلاحات قانون بازنشستگی رئیس‌جمهور امانوئل مکرون صدمه‌ای جدی به آن زد هر چند حزب امتیازهای عمده‌ای هم از دولت گرفته بود.

بسیاری از نمایندگان حزبش نیز از او تبعیت کردند. این اتفاق باعث شد که حزب مرکزگرای رنسانس دولت فاقد اکثریت پارلمانی که فکر می‌کرد برای تصویب لایحه لازم دارد شود.

در عوض، دولت از اختیارات قانون اساسی که به شدت جنجال‌برانگیز است استفاده کرد تا بدون رأی پارلمانی لایحه را تصویب کند – و این حرکت باعث هفته‌ها اعتراض خشن شد.

آقای پرادی‌یه اندکی بعد دوباره رهبری حزبش را به چالش کشید و تصمیم گرفت با رأی عدم اعتماد دولت را تنبیه کند که باعث می‌شود دولت استعفا کند و لایحه بازنشستگی را پس بگیرد.

دولت فقط با کسب ۹ رأی بیشتر جان به در برد. آقای پرادی‌یه به خاطر اقدام شورش‌آمیزش منصب نایب رییسی حزب‌ را از دست داد. او می‌گوید وظیفه حزبش نیست که عصاکش رئیس‌جمهور مکرون و حزب رنسانس او که اکثریت مطلق را در پارلمان ندارد شود.

او می‌گوید: «من به سرنوشت در سیاست اعتقاد دارم. من از طفولیت یاد نگرفتم که یک روز قرار است رئیس‌جمهور شوم ولی وضعیتی را می‌خواهم که در آن فرانسوی‌ها مدام مجبور نباشند بین نامزدهایی نمی‌خواهند انتخاب کنند.»

رشد سریع سیاسی این سیاست‌مدار جوان نسل هِزاره‌ای به شیوه‌ای قدیمی تحقق یافت – در به در، روستا به روستا. او در اولین مبارزه انتخاباتی‌اش سوار موتورسیکلت شد چون استطاعت داشتن خودرو را نداشت. او در سن ۳۱ سالگی در منطقه‌ نفوذ سوسیالیست‌ها به نمایندگی پارلمان رسید و سال گذشته به آسانی تمام دوباره انتخاب شد.

او به من گفت که حضور در برنامه‌هایی از قببل نمایشگاه این روستا برای شناخت بهتر تفکر مردم ضروری است.

او می‌گوید: «این فقط مسئله داستان‌های شفاهی مردم نیست. اينجا جایی است که چیزهایی را درباره زندگی روزمره مردم یاد می‌گیرم.»

«ریشه داشتن در سیاست امری است اساسی و چیزی که اخیراً زندگی سیاسی را مسموم کرده است قطع ارتباط سیاست‌مداران با مردم است. اینجا مردم به شما دروغ نمی‌گویند – چیزی را که به نظرشان می‌رسد می‌گویند و اين کار خیلی وقت‌ها آسان نیست چون گاهی اوقات سرم داد می‌زنند.»

اما تمرکز او برای فراتر رفتن از فقط حوزه محلی است. از سال ۲۰۱۴، آقای پرادی‌یه از ریاست شورای روستا به عضویت منطقه‌ای شورا و بعد به نمایندگی پارلمان رسیده است.

او الان انگلیسی صحبت نمی‌کند و می‌داند که با بالا گرفتن اقبال ملی و بین‌المللی‌اش این ماجرا می‌تواند مشکل درست کند. او به ما گفت که ظرف چند هفته شروع به گذراندن کلاس‌های فشرده‌ انگیسی خواهد کرد.

ضمن اینکه بین غرفه‌های غذا و غرفه‌داران گشت می‌زدیم، موضوع اصلی صحبت بحران هزینه‌های زندگی و اثرش بر کشاورزان بود. نحوه صحبت و کار کردن رک و صریح او اینجا خیلی خوب پیش رفت.

فیلیپ لابارت که تولیدکننده عسل است می‌گوید: «وقتی صحبت از اصلاحات قانون بازنشستگی می‌شود فکر می‌کنم [آقای پرادی‌یه] کار درست را انجام داد و باعث شد دولت عقب‌نشینی کند. حداقل او اعتقاداتی دارد که به آن‌ها پای‌بند است. من حتی اگر با او مخالف باشم این را باید به این ویژگی‌اش اذعان کنم.»

بنوآ ژوکلا که موزه‌ای در زمینه کشاورزی را اداره می‌کند می‌گوید که این نماینده پارلمان نقشی حیاتی در سطح محلی و ملی دارد. «او برای منطقه ما بسیار مهم است. او کار ما را ترویج می‌کند و ما به جوانان مبارزی مثل او در دولت نیاز داریم. او حقیقت را می‌گوید و تمام و کمال از او حمایت می‌کنیم.»

لوران دوبوآ یکی از تحلیل‌گران برجسته سیاست جنوب فرانسه می‌گوید که آقای پرادی‌یه مجال و فرصتی دارد برای رشد بیشتر – ولی این فرصت چندان نخواهد پایید.

او می‌گوید: «او چهره جدیدی در عرصه است ولی آیا او می‌تواند با چیزی تازه برای عرضه کردن دوام بیاورد و ثابت کند که می‌تواند حریف رقبای‌اش شود؟»

«بزرگ‌ترین مزیت او تازه بودن‌اش است ولی بزرگ‌ترین دشواری او طی کردن این راه دراز است به ویژه که چیزهایی که در سیاست نوظهورند خیلی اوقات بعد مدتی قدیمی می‌شوند.»

آقای پرادی‌یه می‌گوید که می‌خواهد انقلاب تازه‌ای را از جناح راست آغاز کند ولی درباره جزییات‌اش مبهم حرف می‌زند. او می‌گوید: «فکر می‌کنم یکی از بزرگ‌ترین خطاهای جناح راست فرانسه این است که در سال‌های اخیر مردم فرانسه به آن پشت کرده‌اند.»

«این حزب دیگر نماینده کارگران، طبقه متوسط فرانسوی که سخت کار می‌کنند و می‌کوشند تا امرار معاش کنند، نیست و این اصلاحات قانون بازنشستگی کسانی را که بیش از همه کار می‌کنند تنبیه می‌کند. حالا مدتی است که جناح راست فقط با بخشی متمول و بورژوا از جامعه رابطه برقرار می‌کند.»

شهرستان لو در پارلمان فقط دو نماینده دارد. نماینده دیگر هوگت تی‌ینا است که متعلق به حزب حاکم مکرون است. او می‌گوید که رقیبش فقط آدم فرصت‌طلبی است که از اصلاحات قانون بازنشستگی به مثابه ابزاری برای بالا رفتن از نردبان سیاست استفاده می‌کند.

او می‌گوید: «من با مسایل کلیدی برخورد عمقی می‌کنم. پرادی‌یه دوست دارد حرف بزند.»

«این مشکلی جدی است چون او فقط به خودش فکر می‌کند. احساس می‌کنی همه چیز درباره خود او و حرفه اوست.»

اما پرادی‌یه می‌گوید این حرف درست نیست.

«چون من بخشی از تشکیلات سیاسی نیستم و عقایدی متفاوت با آن‌ها دارم، مرا متهم به فرصت‌طلبی می‌کنند که آمده‌ام آن‌ها را از کانون توجه بیرون کنم، که حرف مضحکی است وقتی به انتقادهایی که دریافت می‌کنم فکر کنید. اگر می‌خواستم زندگی آسانی داشته باشم، راه دیگری در پیش می‌گرفتم.»

او می‌گوید: «جناح راست نمی‌تواند هميشه تظاهر کند که همه چيز رو به راه است و خاکروبه‌ها را با جارو زیر فرش بزند – اگر قرار باشد بازسازی کنیم باید شوکی وارد شود.»

«گاهی اوقات صدمه ناخواسته، هزینه‌ای است که باید برای بازسازی خانه بدهیم.»