برخی «فوتبالیست‌های جعلی» به نام اعضای تیم فوتبال زنان افغانستان به بریتانیا منتقل شده‌اند

در حالی که نام‌‌ها و سایر مشخصات هویتی آنها واقعی است، اما توضیح جایگاه ورزشی آن‌ها که گفته‌اند بازیکنان تیم ملی یا اعضای یک تیم ولایتی فوتبال افغانستان هستند، به نظر می‌رسد در برخی موارد نادرست بوده است.

بی‌بی‌سی با شماری از بازیکنان، مربیان و مسُولان پیشین اداره فوتبال افغانستان صحبت کرده و آن‌ها ۱۳ نفر از این میان را شناسایی کردند که معتقدند عضو تیم‌های ملی و منطقه‌ای فوتبال این کشور نبودند.

بسیاری از این افراد به عنوان اعضای «تیم جوانان هرات» توصیف شده‌اند. اما نیوزنایت، نجیب‌الله نوروزی مربی سابق این تیم را که اکنون با یک تیم فوتبال زنان در ایتالیا کار می‌کند، پیدا کرد.

او می‌گوید که وقتی فهرست افراد تخلیه‌شده را دید، حیران شد و شک کرد که شاید برخی از آنها تا به حال حتی به زمین فوتبال هرات نرفته باشند، چه رسد به این که عضو تیم ملی باشند.

او گفت: «من افرادی را در این فهرست دیده‌ام که حتی یک بار لباس فوتبال تیم هرات را هم نپوشیده اند.»

در میان بازیکنان واقعی که اکنون تحت حاکمیت طالبان در افغانستان زندگی می‌کنند، نارضایتی وجود دارد، چراکه به نظر می‌رسد شماری دیگر با عناوین جعلی از کشور خارج شده‌اند.

یکی از این بازیکنان که می‌خواهد نامش فاش نشود، به برنامه نیوزنایت بی‌بی‌سی گفت: «طالبان ورزش زنان و دختران را ممنوع کرده است…ما در افغانستان بدون آینده جا مانده‌ایم. این فقط باعث می‌شود که من احساس نادیده‌گرفته شدن و غمگینی کنم زیرا ما بازیکنان واقعی هستیم و نه برخی از آنهایی که تخلیه شدند.»

صبریه نوروزی، کاپیتان پیشین تیم جوانان هرات است که همراه با هم‌تیمی هایش نرگس مایلی، سحر چمران و فاطمه براتیان به بریتانیا منتقل شدند.

او حالا در شمال انگلستان فوتبال بازی می‌کند. او می‌گوید در حالی که در یک هتل در پاکستان در مسیر رسیدن به انگلستان اقامت داشت، برای اولین بار زنانی را دید که ادعا می‌کردند بخشی از تیم او بودند.

خانم نوروزی می‌گوید که یک بار در انگلستان، مجبور شد تخلیه‌شدگان را به دو تیم تقسیم کند «چرا که تعدادی اصلا نمی‌توانستند فوتبال بازی کنند».

تخلیه بازیکنان فوتبال در ماه‌های پس از سقوط کابل انجام شد و از سوی پریتی پاتل، وزیر کشور وقت شخصاً حمایت شد.

وزارت کشور می گوید که این اقدام نشان‌دهنده تعهد بریتانیا به کمک به افغان‌های در معرض خطر برای اسکان مجدد در بریتانیا بوده است: «عشق آنها به فوتبال این زنان و دختران را در معرض خطر طالبان قرار داده است. ما مفتخریم که اعضای تیم دختران افغان و آنها اعضای خانواده به امن در بریتانیا آورده شدند.»

سو آن گیل که بنیاد خیریه «روکیت» را اداره می کند در خارج کردن فوتبالیست‌های زن و انتقال آنها به بریتانیا نقش داشته است. او می گوید که وزارت کشور بریتانیا نتوانسته است اعتبار زنان فوتبالیست پرواز ویژه را بررسی کند و در عوض به اسامی ارائه شده توسط خالده پوپل، بازیکن سابق بین‌المللی و فعال افغان، اتکا کرده است.

خانم گیل گفت: «خالده پوپل شخصاً نام‌های بیشتر و بیشتر و اسامی بیشتری را درج فهرست کرده بود. از خالده پرسیدیم ‘آیا بررسی کردی که اینها فوتبالیست هستند؟’ او گفت ‘بله، آنها قطعا فوتبالیست هستند’.»

خانم پوپل یک سازمان غیرانتفاعی به نام «گرل پاور» (قدرت دختر) را اداره می‌کند که برای توانمندسازی زنان از طریق ورزش کار می‌کند. او می‌گوید که «آگاهانه» به افراد غیرفوتبالی برای درخواست پناهندگی از طریق این طرح کمک نکرده است و به ما گفت که بنیاد «روکیت» نیز افراد دیگری را حذف کرده و افرادی را به فهرست اضافه کرده است.

سازمان «روکیت» پذیرفت که آنها نامهایی را به فهرست اضافه کردند که با توافق نظر بین آنها و خانم پوپل بوده است.

خانم پوپل در بیانیه‌ای به نیوزنایت گفت: « قاطعانه اتهاماتی که مستقیم به من وارد شده را تکذیب می‌کنم. بارها شواهد و توضیحات زیادی ارائه کرده‌ام درباره این که چرا هرگونه ادعا مبنی بر این که گویا من نقش رسمی در راستی‌آزمایی هویت افراد داشته‌ام، یا این که آگاهانه کسی را نسبت به هویت افراد تخلیه‌شده گمراه کرده باشم، نادرست است.»

یکی از سخنگویان وزارت کشور بریتانیا می‌گوید: «ما با شماری از سازمان‌ها کار کردیم که گروه را شناسایی و به ما ارجاع دادند و بررسی‌های امنیتی را به عنوان بخشی از فرآیند انجام دادیم. اگر شواهدی مبنی بر نادرست بودن اطلاعات ارائه‌شده وجود داشته باشد، وزارت کشور بررسی خواهد کرد.»