تغییر ساعت کاری ادارات در ایران؛ «بجای اینکه ساعت را بکشن جلو، کارمندان را کشیدن عقب»

قرار است از زمان اجرای تغییر ساعت جدید برای ادارات، ارائه خدمات ناوگان حمل‌ونقل شهری و بین‌شهری از طریق قطار شهری، اتوبوس، تاکسی و همچنین قطار‌های حومه‌ای، متناسب با این تغییر، هماهنگ شود.

این درحالیست که سید مجتبی شفیعی، مدیر عامل سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران، درباره تغییر ساعت طرح ترافیک همزمان با تغییر ساعت کاری، گفته است که فعلا «تصمیمی» بر تغییر ساعت طرح ترافیک در پایتخت «اخذ نشده» است.

طرح ترافیک در شهر تهران در حال حاضر از ساعت ۶:۳۰ صبح آغاز و تا ساعت ۱۸ عصر ادامه دارد.

این تغییر ساعت تاکنون واکنش‌های گسترده‌ای را به همراه داشته است.

یکی از کاربران از تفاوت دیدگاه‌های مختلف درباره زمان آغاز به کار انتقاد کرده است: «هیات وزیران: ساعات کاری، از ساعت ۶:۰۰ الی ۱۳:۰۰. رئیس مجلس: کاهش ساعات کار مغایر قانون است. سازمان اداری: ساعت آغاز به کار بدون استثنا از ساعت ۶ است، شناوری لغو شد. قوه قضاییه: ساعت کار ۷ صبح. امور زنان رئیس‌جمهور: مادرانی که فرزند زیر ۷ سال دارند، شناور باشد.»

نگرانی از کمبود برق در تابستان‌ به نظر می‌رسد که عامل اصلی این تصمیم باشد، در سالهای گذشته نیز شماری از شهرهای ایران با کمبود تامین برق روبرو بودند، و این روند باعث اختلال در کارهای اداری نیز شده بود.

کاربران از این اقدام دولت به بهانه مدیریت مصرف برق انتقاد کرده و نوشته‌اند که این کار بدون توجه به «انگیزه و توان کارکنان و بهره وری سازمان،» معنایی جز عادت دادن به «زندگی سگی» ندارد.

یکی از کاربران با انتقاد از قابلیت اجرایی این طرح، نوشته است که «بر اساس ماده ۸۷ قانون مدیریت خدمات کشوری ساعت کار کارمندان چهل و چهار ساعت در هفته است، به نظر این کاربر آغاز کار باید از ساعت ۶ صبح تا ۱۴:۴۵ باشد که در عمل صرفه جویی در مصرف برق نخواهد شد.»

کاربر دیگری نیز گفته که «خیلی دوست دارد یکی امروز از بازدهی ادارات و سازمان‌ها با این تصمیم سخن بگوید.»

شماری نیز پرسیده‌اند که «چندتا بیمار سرپایی ۶ تا ۸ صبح حاضرند مراجعه کنند کلینیک؟ بخصوص افراد سالمند و کودک.»

کاربرانی که بچه مدرسه‌ای و کودکستانی دارند در انتقاد نوشته‌اند که «ساعت کاری ادارات شده از ۶ صبح» اما «مهد از ۷:۳۰ باز می‌شود.»

یکی دیگر از کاربران نوشته که «مجبور شده ساعت ۵:۱۵ صبحانه بخورد»، یکی هم انتقاد کرده است که «بجای اینکه «ساعت رو بکشن جلو، کارمندا رو کشیدن عقب.»

کاربر دیگری هم نوشته که «زندگی روزمره هم با ساعات بیداری و خواب رهبر جمهوری اسلامی تنظیم می‌شود!»

ایران هر سال دو بار، اولین روز نوروز و اولین روز پاییز، ساعت را تغییر می‌داد.

بر اساس «قانون تغییر ساعت رسمی کشور»، مصوب ۱۳۸۶ مجلس شورای اسلامی، ساعت رسمی کشور در ساعت ۲۴ اول فروردین ماه هر سال یک ساعت به جلو کشیده می‌شد. اما این موضوع همواره محل بحث و مناقشه بود.

نهایتا نمایندگاه مجلس شورای اسلامی، اسفند ماه ۱۴۰۰ بررسی طرحی با عنوان «نسخ قانون تغییر ساعت رسمی کشور» را در دستور کار جلسات صحن مجلس شورای اسلامی قرار دادند.

طرح پیشنهادی نسخ قانون تغییر ساعت رسمی کشور که مصوبه نمایندگان مجلس بود، پس از یک مرتبه رفت و برگشت به شورای نگهبان قانون اساسی و مجلس، در اردیبشهت ماه سال ۱۴۰۱ به قانون تبدیل و لازم‌الاجرا شد.

بر اساس قانون جدید اجازه تغییر ساعت از دولت سلب شد، اما به هیات وزیران اجازه داده شد تا مطابق ماده ۸۷ قانون «مدیریت خدمات کشوری مصوب ۱۳۸۶ با اصلاحات و الحاقات بعدی»، نسبت به تنظیم ساعات کار ادارات، سازمان‌ها و مراکز تابعه اقدام کند.

طرح تغییر ساعت کاری ادارات به مدت سه ماه نیز توسط هیأت وزیران تدوین و تصویب شد.