تور خداحافظی گوگوش؛ «فصلی كه من با تو ما شد، فصل سبز خواهش برگ»

گفته شده که پیش از بازگشت به آخرین ایستگاه در لاس‌وگاس آمریکا، گوگوش با علاقمندانش در چند شهر آسیایی هم خداحافظی می‌کند اما هنوز نام این شهرها اعلام نشده است.

گوگوش در این پیام ویدئویی تاکید کرده که خداحافظی از صحنه تصمیم دشواری بوده و به گفته خودش «شاید اگر دست خودم بود خداحافظی نمی‌کردم»، چرا که معتقد است فصل آخر فصل خداحافظی او از صحنه است، جایی که او آن را سرزمین استعدادی خود توصیف می‌کند.

او صحنه موسیقی را چنین تعریف کرده است «جایی که بهترین خاطره‌های زندگی‌مو با شما از ابتدا تقسیم کردم. من حتی خود رو از جنس نگاه‌های شما سنجیدم و شناختم؛ تا بلندها و بلندها پریدم.»

یک نکته مهم دیگر پیام تازه خانم گوگوش آرزوی بازگشت به گذشته است «همون جایی که من هنوز متولد نشده بودم اما قمر آواز می‌خوند.»

قمرالملوک وزیری یا «هزار دستان آواز ایران» نخستین زنی است که در سال‌های آغازین قرن گذشته در گراند هتل لاله‌زار تهران بدون حجاب به روی صحنه رفت و بلوایی به راه افتاد.

خانم قمر یکی از الگوهای زن ایرانی است که با شهامت و تسلطش بر آواز دستگاهی موسیقی ایران، توانست حرکتی را در جهت استیفای حقوق از دست رفته زنان کشورش آغاز کند.

گوگوش همچون بسیاری از هنرمندان در ابتدای جنبش اعتراضی ۱۴۰۱ به صف معترضان پیوست و در حمایت از آنها آثاری را بازآفرینی کرد و به اجرا گذاشت.

علاوه بر هواداران گوگوش که او را «شاه ماهی موسیقی ایران» می‌نامند، بسیاری از شخصیت‌های هنری و فرهنگی به خبر تور خداحافظی او واکنش نشان داده و با نظرات خود به ۷۰ سال سابقه هنری او که دیگر به یک نماد فرهنگی تبدیل شده است، ادای احترام کرده‌اند.

سوگند در ذیل پست صفحه اینستاگرام خانم گوگوش نوشته که «بانو دوستت دارم»، ثمین بلوری نوشته «با درودها» و بهین خواهرش نوشته «به امید فصل تازه». شرکت ترانه رکوردز نوشته که «برای تو نازنین فصل آخری وجود نداره، چون گوگوش تا ابد در دل‌ها و ترانه‌هایت بر لب‌های عاشقان موسیقی است.»

از این دست ابراز نظرها در شبکه‌های اجتماعی فراوان مطرح شده است و هر لحظه بر تعداد آن افزوده می‌شود.

گوگوش در پیام ویدئویی تازه خود به ۲۳ سال فعالیت هنری خود پس از خروج از ایران اشاره می‌کند. او که پس از انقلاب اسلامی بارها به دادگاه‌های انقلاب اسلامی احضار شده بود سرانجام در سال ۱۳۷۹ و پس از ۲۱ سال انزوا در نظام جمهوری اسلامی ایران، به طور قانونی از کشور خارج شد.

او در همان سال نخست خروج از ایران، ۲۷ کنسرت در آمریکای شمالی و کشورهای اروپایی برگزار کرد و حالا می‌گوید که بار دیگر به دیدار علاقمندانش می‌رود و برای آخرین بار زیباترین ترانه‌های ایران را با تمام وجود برای آنها خواهد خواند.

گوگوش در شبکه‌های اجتماعی همچنین ابراز امیدواری کرده که تور خداحافظی خود را در نهایت در یکی از شهرهای شمالی ایران که سرزمین مادری‌اش است، به پایان برساند.

گوگوش با نام شناسنامه‌ای فائقه آتشین در پانزدهم اردیبهشت ۱۳۲۹ در تهران دیده به جهان گشود.

مادر و پدر او نسرین و صابر آتشین از جمله آذربایجانی‌هایی بودند که زندگی در شوروی سابق را برنتافتند و به ایران بازگشتند و در محله سرچشمه تهران ساکن شدند.

نام هنری گوگوش هم ماجراهایی دارد، در کودکی دایه او ارمنی بود و او را گوگوش صدا می‌کرد که در اصل اسم پسرانه ارمنی است. هرچند خود گوگوش در مصاحبه با هما احسان گفته که این نام را پدرش انتخاب کرد ولی اداره ثبت احوال از ثبت آن خودداری می‌کند و در نهایت نام فائقه را برای نوزاد برمی‌گزینند. اما از همان کودکی در خانه و مکان‌های غیررسمی او را گوگوش صدا می‌زدند.

گوگوش ۷۳ ساله از نادر هنرمندانی است که از هفت سالگی بازیگری را در سینما آغاز کرد و خیلی زود نشان داد که از استعداد درخشانی برخوردار است. در دهه‌های ۳۰ تا ۵۰ در چندین فیلم سینمایی ایفای نقش کرد که برای بازی در فیلم «بی‌تا» (۱۳۵۱) به کارگردانی هژیر داریوش، برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر زن جشنوارهٔ سپاس شد.

با این همه گوگوش برای تأثیر عمیقی که در موسیقی پاپ ایران گذاشت معروف شد. دوستی و همکاری با ترانه‌سرایان و آهنگ‌سازان برجسته‌ای از جمله واروژان، منوچهر و ناصر چشم‌آذر، حسن شماعی‌زاده، آندرانیک، شهیار قنبری و اردلان سرفراز برایش موفقیت بزرگی را به ارمغان آورد.

بسیاری بر این باورند که «قصهٔ دو ماهی» یا ترانه دو ماهی که سروده شهیار قنبری است و آهنگش را بابک افشارنوشته و تنظیمش برعهده واروژان بوده از جمله موفق ترین ترانه های گوگوش محسوب می‌شود که آن را سرآغاز ترانه‌سرایی نوین ایران نیز می‌دانند.

گوگوش در اوج ترانه‌خوانی و هنرپیشگی، الگوی زنان ایرانی بود که از سبک لباس پوشیدن و مدل موی او گرفته تا رقص و اجراهای جذابش تقلید می‌کردند.

در یکی دو سال اخیر که گوگوش دیگر آن جنب و جوش دوران جوانی را نداشت و تکرار آثارش منتقدانی هم داشت اما شهبال شب‌پره، موسس گروه معروف بلک کتز به بی‌بی‌سی گفت که «وقتی همه ترانه‌های گوگوش را زمزمه می‌کنند این دیگر نامش تکرار نیست و باید نام آن را کیفیت آثار او گذاشت که تا ابد باقی خواهد ماند.»

به هر حال گوگوش در تازه‌ترین پیام ویدئویی خود گفته که برای آخرین بار زیباترین ترانه‌های ایران را «با تمام وجود» برای علاقمندانش خواهد خواند.