جام جهانی زنان؛ از ممنوعیت بازی در ورزشگاه‌های حرفه‌ای انگلیس تا نایب قهرمانی جهان

مدت‌ها قبل فوتبال زنان در انگلیس شکوفا شد، افراد زیادی به ورزشگاه‌ها می‌رفتند و مسابقاتی پیش چشم بیش از ۵۰ هزار تماشاگر برگزار می‌شد.

اما بعد ناگهان فوتبال زنان عملا ممنوع شد و فدراسیون فوتبال انگلیس گفت که فوتبال «ورزشی کاملا نامناسب برای زنان» است.

نیم قرن دیگر طول کشید تا فوتبال زنان بار دیگر کمر راست کند و این یکی از دلایل عقب افتادن امروزه این ورزش از فوتبال مردان است.

لیلی پار یک بازیکن گوش و یکی از اولین فوتبالیست‌های حرفه‌ای زن بود.

او برای تیم فوتبال زنان دیک کر بازی می‌کرد؛ تیمی که نامش را از کارخانه اسلحه‌سازی در پرستون گرفته بود که این زنان هنگام جنگ جهانی اول در آن کار می‌کردند.

آن‌ها اولین تیم فوتبال زنان بودند که توانستند با شورت ورزشی مسابقه دهند و همچنین برای رقابت به خارج از کشور سفر کنند.

لیلی سیگاری بود و همین موجب گسترش شایعاتی شده بود مبنی بر این که دستمزد او با بسته‌های سیگار وودباین پرداخت می‌شود.

سال ۲۰۰۲ او نخستین زنی شد که به تالار مشاهیر موزه ملی فوتبال راه یافته است و اخیرا هم اولین فوتبالیست زنی شد که مجسمه‌اش را ساخته‌اند.

فوتبال زنان هنگام جنگ جهانی اول گسترش قابل توجهی پیدا کرد؛ زمانی که از زنان خواسته شد با کار کردن در کارخانه‌ها جای خالی مردانی را که به جبهه رفته بودند، پر کنند.

روز کریسمس ۱۹۱۷ بیش از ۱۰ هزار تماشاگر، مسابقه فوتبال زنان را که در پرستون برگزار می‌شد از نزدیک نگاه کردند.

سال ۱۹۲۰ هم که تیم زنان دیک کر در فردای کریسمس به مصاف تیم سنت‌هلن رفت، ۵۳ هزار نفر به ورزشگاه گودیسون پارک رفتند، در حالی که تماشاگران بسیاری هم پشت درهای ورزشگاه باقی ماندند.

اما ۵ دسامبر ۱۹۲۱ فدراسیون فوتبال انگلیس برگزاری فوتبال زنان را در ورزشگاه‌های متعلق به این فدراسیون ممنوع کرد. به بیان دیگر ستاره‌هایی مانند لیلی پار دیگر نمی‌توانستند در ورزشگاه‌هایی با حضور تماشاگران بازی کنند.

فدراسیون فوتبال انگلیس آن زمان گفت: «بازی فوتبال برای زنان کاملا نامناسب است و نباید تشویق شود.»

سال ۱۹۷۱ و چند سالی پس از تاسیس فدراسیون فوتبال زنان (WFA) این محرومیت برداشته شد.

اقدامات علیه تبعیض جنسیتی در سال ۱۹۷۵ موجب شد، زنان راه آسان‌تری برای تبدیل شدن به داور حرفه‌ای داشته باشند.

دیدن فوتبال زنان از تلویزیون نیز نیز کار بسیار سختی بود و اولین گزارش‌های تلویزیونی در این رابطه به دهه ۱۹۷۰ و فینال‌های جام حذفی فوتبال انگلیس برمی‌گردد.

سال ۱۹۸۹ شبکه ۴ تلویزیون بریتانیا شروع به پخش مرتب فوتبال زنان کرد.

فدراسیون فوتبال انگلیس نیز در سال ۱۹۹۷ برنامه خود را برای گسترش فوتبال زنان از رده‌های پایه گرفته تا بالاترین سطح حرفه‌ای آغاز کرد.

با این حال تا سال ۲۰۱۸ طول کشید که سوپر لیگ فوتبال زنان (بالاترین سطح فوتبال زنان انگلیس) به طور کامل حرفه‎‌ای شود.

حالا طبق آخرین آمار ۳/۴ میلیون زن و دختر در انگلیس فوتبال بازی می‌کنند.

فینال جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۲ که انگلیس در ورزشگاه ومبلی آلمان را شکست داد و قهرمان شد با ۸۷۱۹۲ تماشاگر رکورد شکست و تیم ملی فوتبال زنان انگلیس نخستین عنوان مهم تاریخش را بدست آورد.

از آن زمان سرمایه‌گذاری در فوتبال زنان افزایش یافته که این به معنوای افزایش حقوق و قراردادهای طولانی‌تر برای فوتبالیست‌های زن است.