زلزله ترکیه و مرگ کریستین آتسو؛ بچه‌های یتیم‌خانه‌، مردی را که «پدر» صدا می‌کردند از دست دادند

آسیوکو در مورد فعالیت‌های آتسو که شامل تامین پول، غذا، لباس و سایر ملزومات بچه‌ها بود، گفت: «این یک بسته کامل بود از وسایل کمک آموزشی و یونیفرم مدرسه گرفته تا تمام چیزهایی که برای تحصیل لازم است. بعد هم مسئله آب و سرویس بهداشتی بود. او به ما کمک کرد که چاهی حفر کنیم و فیلترهایی تهیه کنیم که بچه‌ها به آب آشامیدنی دسترسی داشته باشند.»

«برایمان صفحات خورشیدی آورد تا برق تولید کنیم. برایمان یک تلویزیون آورد و از بچه‌ها خواست هر موقع که خودش بازی داشت از آن استفاده کنند.»

آتسو که در ۶۵ بازی ملی ۱۰ گل برای غنا زده، فقط به کمک از راه دور بسنده نمی‌کرد و به طور مرتب به آن‌ها سر می‌زد.

آسیدو می‌گوید او همیشه بی‌خبر به دیدن بچه‌ها می‌آمد: «وقتی اینجا می‌آمد انگار که جشنواره به پا شده است. وقتی از ماشین بیرون می‌آمد، همه بچه‌های می‌دویدند و به سوی او می‌پریدند. گاهی نمی‌توانست وزن بچه‌ها را تحمل کند و روی زمین می‌افتاد اما همیشه خوشحال بود.»

«بعضی‌ها او را عمو می‌نامیدند و تعدادی پدر صدایش می‌کردند. او کودکی آسانی نداشت و وقتی می‌خواست فوتبال بازی کند، لباس یا کفش ورزشی نداشت. هروقت بچه‌هایی را می‌دید که همان وضعیت را دارند، دوست داشت بهشان کمک کند.»

در واقع یکی از برنامه‌هایی که آتسو در آن شرکت داشت، ساختن یک زمین هفت به هفت فوتبال در یتیم‌خانه بود. هنوز باید منتظر ماند و دید که این رویا روزی محقق می‌سود با نه. اما حالا آسیدو نگران سرنوشت بچه‌ها پس از قطع شدن کمک‌های فوتبالیست درگذشته است.

آسیدو گفت: «او کم حرف می‌زد اما زیاد کار می‌کرد. می‌گفت این کار را انجام می‌دهم و بعد مطمئن می‌شد که همه چیز درست پیش برود.»

«کاری که من با تیمم در غنا انجام می‌دهم، آسان نیست. بنابرین وقتی شما پشتیبانی شخصی مانند آتسو را از دست می‌دهید، اوضاع سخت می‌شود. من یک برادر را از دست دادم و غنا یک ستاره بزرگ را. او همیشه برای کمک کردن، آغوشش را باز می‌کرد.»