سرمربی تیم ملی ایتالیا: ویالی بهترین ما بود
روبرتو مانچینی (راست) و جانلوکا ویالی پس از قهرمانی در یورو ۲۰۲۰
روبرتو مانچینی، سرمربی تیم ملی فوتبال ایتالیا به دنبال درگذشت جانلوکا ویالی، ستاره پیشین فوتبال این کشور در ۵۸ سالگی، او را «برادر کوچک» و «مردی بدون نقص و شجاع» نامید.
مهاجم پیشین تیم ملی فوتبال ایتالیا و باشگاههای یوونتوس و چلسی سال ۲۰۱۷ به سرطان پانکراس مبتلا شد و روز جمعه (۶ ژانویه) درگذشت.
ویالی در باشگاه سمپدرویا و تیم ملی ایتالیا با مانچینی همبازی بود و وقتی هم که مانچینی هدایت تیم ملی ایتالیا را به عهده گرفت به کادر فنی او پیوست و همراه با دوستش قهرمان یورو ۲۰۲۰ شد.
مانچینی ۵۸ ساله گفت: «ما در ۱۶ سالگی باهم آشنا شدیم و پس از آن هرگز پشت هم را خالی نکردیم. ما در تیم جوانان و بزرگسالان ایتالیا، سمپدوریا و در فراز و نشیب زندگی و پیروزیها و شکستها کنار هم بودیم.»
ویالی و مانچینی، زوجی درخشان را در خط حمله باشگاه سمپدرویا تشکیل دادند به «دوقلوهای گل» معروف شده بودند.
در هشت سالی که این دو نفر در سمپدوریا همبازی بودند، باشگاه در سال ۱۹۹۱ قهرمان سریآ فوتبال ایتالیا شد و سه بار قهرمانی جام حذفی این کشور را بدست آورد. سمپدوریا همچنین در آن دوره قهرمان جام برندگان جام اروپا در سال ۱۹۹۰ شد.
مانچینی اکتبر ۲۰۱۹ ویالی را به کادر فنیاش اضافه کرد و تصویر آنها پس از قهرمانی ایتالیا در ورزشگاه ومبلی که با چشمانی اشکآلود یکدیگر را در آغوش گرفته بودند، به یکی از تصاویر نمادین آن تورنمنت تبدیل شد.
این دو نفر همچنین در تیم سمپدوریا که سال ۱۹۹۲ فینال جام اروپا (نمونه قبلی لیگ قهرمانان اروپا) را در ورزشگاه ومبلی به بارسلونا باخت، حضور داشتند.
مانچینی به روزنامه کوریره دلو اسپرت گفت: «آن دو شب در ومبلی؛ سالها قبل ما با درد و تلخی گریستیم و دفعه بعد در حال که دوباره سرنوشت ما را به هم رسانده بود، قبل از درگذشت او، اشک شوق ریختیم. او نقش مهمی در قهرمانی ما در جام ملتهای اروپا داشت. بازیکنان عاشقش بودند.»
جانلوکا ویالی و روبرتو مانچینی پس از قهرمانی ایتالیا در یورو ۲۰۲۰ یکدیگر را در آغوش گرفتند
ویالی که ۵۹ بازی ملی با پیراهن تیم ملی ایتالیا داشت در سال ۲۰۲۰ اعلام کرد که به طور کامل از سرطان خلاص شده است، اما سال ۲۰۲۱ دوباره به سرطان پانکراس مبتلا شد.
مانچینی گفت: «جانلوکا به ما شجاعتی بخشید که آن را نمیشناختیم، شجاعتی که او در مبارزهای سرسختانه با بیماری به کار میبرد. او تا جایی که ممکن بود در کنار ما ماند. جانلوکا، بهترین ما بود، مردی شجاع و بینقص. برای من افتخاری بود که دوست او بودم و در فوتبال و زندگی، همبازیاش.»
مرگ ویالی کمی پس از درگذشت سینیشا میهایلوویچ، سرمربی سابق آث میلان و بولونیا رخ داد؛ میهایلوویچ هم در سمپدوریا همبازی مانچینی بود.
او که سال ۲۰۱۹ اعلام شد به سرطان خون مبتلا است، ماه گذشته در ۵۳ سالگی درگذشت.
مانچینی گفت: «تنها چند روز پس از درگذشت سینیشا، من یک برادر دیگر را از دست دادم، یا همان طور که او را صدا میزدم، برادر کوچک.»
ویالی دسامبر ۲۰۲۲ تیم ملی ایتالیا را به دلیل تمرکز روی درمانش ترک کرد.
مانچینی گفت که ۲۹ دسامبر دوستش را در بیمارستان ملاقات کرد و او گرچه«کم جان بود و به سختی صحبت میکرد» اما کماکان «ذهن فعالی» داشت.
سرمربی تیم ملی ایتالیا گفت: «ما کمی راجع به چیزهای مختلف حرف زدیم و او حتی از من راجع به ملاقات با تیم جوانان در ماه دسامبر سئوال کرد و میخواست بداند که روند پیشرفت آنها چگونه بوده است.»
«با کمک نیروی او، من پیش میروم تا هدفی را که یک عمر رویایش را داشتیم، به او تقدیم کنم.»