سیل پاکستان؛ تلاش برای جلوگیری از سرریز شدن بزرگترین دریاچه این کشور به نتیجه نرسیده است

سازمان ملی مقابله با بلایای طبیعی در پاکستان گفته است که جاری شدن سیل تا کنون حدود ۳۳ میلیون نفر از مردم این کشور را بیجا کرده و جان ۱۳۱۴ نفر از جمله ۴۵۸ کودک راگرفته است.

خسارت مالی سیل در پاکستان دست‌کم ۱۰ میلیارد دلار برآورده شده است.

ایالت سند مرکز اصلی تولید محصولات کشاورزی پاکستان است و بیش از نیمی از مواد غذایی این کشور را تامین می‌کند. تخریب مزارع باعث نگرانی در مورد بحران مواد غذایی در کشوری شده که پیش از این هم با مشکلات اقتصادی شدیدی دست به گریبان بوده است.

روز یکشنبه، پس از اینکه سرریز شدن آب دریاچه منچهر باعث آبگرفتگی دو روستای منطقه شد، مقامات محلی تصمیم گرفتند دیواره دریاچه را در دو محل بشکافند با این امید که با خروج آب، سطح دریاچه کاهش یابد و مانع از آب گرفتگی نواحی پرجمعیت‌تر شود.

اما حتی این اقدام هم حدود ۴۰۰ روستا را زیر آب برد و  در مجموع یکصد و سی و پنجهزار تن از ساکنان این روستاها ناگزیر شدند محل سکونت خود را ترک کنند. حفر کانال‌های در ساحل دریاچه برای خروج آب در نقاط دیگر نیز مورد بررسی قرار گرفته زیرا بیم آن می‌رود که بالا آمدن سطح آب باعث جاری شدن سیل در دو منطقه جامشورو و دادو با جمعیت چند صد هزار نفر شود در حالیکه هم اینک هم  حدود ۸۰ درصد از این مناطق زیر آب است.

به روستاییان آسیب‌دیده هشدار داده شده بود که به سرعت منطقه را ترک کنند اما منابع محلی گفته‌اند که شماری از آنان مایل به ترک خانه‌ها و دام‌های خود نبودند.

واحدهای ارتش برای کمک به تخلیه منطقه و انتقال ساکنان به محل اعزام شده‌اند اما بیشتر اقدامات توسط خود اهالی صورت گرفته است.

شماری از ساکنان تخلیه شده در چند روز اخیر در ساختمان‌ها و اماکن دولتی به طور موقت اسکان داده شده‌اند اما شمار دیگری بدون سرپناه، آب سالم و غذا در کنار جاده‌ه به سر می‌برند.

 یک زن به خبرنگار بی‌بی‌سی گفت «ما اینجا هیچ چیز نداریم، تمام روز سعی می‌کنیم برای بچه‌هایمان غذا پیدا کنیم، اما بعضی شب‌ها بدون غذا می خوابیم».

یکی دیگر از روستاییان گفت «ما از اینکه در محل سرپوشیده باشیم می‌ترسیم چون ممکن است سقف خراب شود». او افزود که اکثر افراد روی زمین می‌خوابند و بسیاری از کودکان بیمار شده‌اند.

مقامات محلی می‌گویند که کمی بیش از دویست و پنجاه هزار نفر در اماکن مختلف و سرپناه‌های موقت اسکان داده شده‌اند در حالیکه  ۳۳ میلیون پاکستانی آواره شده و بسیاری از آنان سرپناهی ندارند. آنان تاکید دارند که ابعاد عملیات امدادرسانی با نیاز آسیب‌دیدگان تناسبی ندارد.

علاوه براین، آسیب به زیرساخت‌های مختلف هم عملیات امداد و نجات را با مشکل مواجه کرده است. به عنوان مثال، بعضی از جاده‌های ارتباطی در ایالت سند به خاطر رانش زمین فروریخته یا ترافیک سنگین باعث کندی حرکت خودروهای امدادرسانی شده است.

 پاکستان با یکی از بدترین بلایای طبیعی سال‌های اخیر مواجه شده است. سیل ناشی از بارندگی شدید و ذوب یخچال‌های طبیعی ارتفاعات کوه‌های شمالی کمابیش یکسوم خاک این کشور را زیر آب برده است.

صندوق کودکان سازمان ملل متحد – یونیسف – گفته است که علاوه بر کودکانی که جان خود را در سیل از دست داده‌اند، هزاران کودک دیگر به دلیل کمبود آب سالم در معرض ابتلا به بیماری و خطر مرگ قرار دارند.

این فاجعه همچنین نابرابری چشمگیر آثار تخریب زیست‌محیطی بین کشورهای ثروتمند و کشورهای فقیر جهان را نشان داده است. در حالیکه کشورهای ثروتمند بیشترین نقش را در تغییرات آب‌وهوایی کره زمین دارند، کشورهای کم‌درآمدتر بیشترین آسیب ناشی از این تغییرات را متحمل می‌شوند.

پاکستان کمتر از یک درصد از گازهای گلخانه ای جهان را تولید می‌کند، اما شرایط جغرافیایی این کشور آن را در برابر آثار تغییرات آب و هوایی زمین بسیار آسیب‌پذیر کرده است.