شش قدم؛ هفتهای که وقتهای تلفشده سرنوشتساز شدند
در پایان هفته بیست و دوم لیگ برتر فوتبال ایران، سه مدعی قهرمانی به پیروزی رسیدند و تیمهای قعرنشین، باز هم در حسرت پیرزی ماندند. پرسپولیس و استقلال با گلهایی که در وقتهای تلف شده وارد دروازه تراکتور و گلگهر کردند، به تعقیب سپاهان ادامه دادند.
در این هفته، رویارویی امیر قلعهنویی سرمربی گلگهر، با استقلال در تهران از ویژهترین مسابقات بود. رسانهها در ایران قلعهنویی را با وجود کنارهگیری از هدایت تیم ملی، گزینه اول فدراسیون فوتبال میدانند و دیدار او مقابل استقلال شاید میتوانست حکم دیدار خداحافظیاش با گلگهر را داشته باشد. او در نهایت مقابل تیم سابق خود شکست خورد.
بازی هفته: تراکتور – پرسپولیس
پرسپولیس و تراکتور، مانند تمام فصول گذشته، یکی از حساسترین و البته تماشاییترین رقابتهای لیگ برتر را به نمایش گذاشتند.
تراکتور که در ماههای اخیر و با حضور پاکو خمز، سرمربی اسپانیایی خود، از بحران خارج و به یکی از مدعیان صدرنشینی تبدیل شد، امید داشت با پیروزی مقابل پرسپولیس تا رده چهارم جدول و به نزدیکی مرز صدرنشینها برسد.
پرسپولیس اما همه امیدش برای باقی ماندن در کورس قهرمانی، در پیروزی مقابل میزبانش در تبریز خلاصه شده بود.
شنبه تراکتور و پرسپولیس، جذابترین و یکی از پرگلترین مسابقات هفتههای اخیر را به نمایش گذاشتند. هر دو تیم با هدف دست یافتن سریع به گل، بازی را همجومی آغاز کردند. پرسپولیس دقایق ۱۸ و ۲۰ روی درخشش فوقالعاده محمد عمری که بهترین بازیکن این مسابقه بود به دو گل رسید. اولی را خودش زد و دومی را پس از چند دریبل ریز و تکنیکی با پاس دقیقش برای مهدی ترابی ساخت.
نیمه دوم تراکتور ورق را با بازی درخشان محمد عباسزاده برگرداند. گل اولش را دقیقه ۶۷ و گل دوم را دقیقه ۸۴ (از روی نقطه پنالتی) زد تا تصور شود هر دو تیم به سود حریفانشان، به تساوی خواهند رسید. اما حملات گسترده پرسپولیس برای جبران، در پنجمین دقیقه از وقتهای تلف شده نتیجه داد؛ وحدت هنانوف، مدافع جلوکشیده پرسپولیس گل سوم و برتری تیمش را زد.
اتفاق ویژه: ورقهایی که برگشت
تفاوت رقابتهای این هفته لیگ برتر با هفتههای گذشته، تسلیم نشدن تیمهایی بود که عقب افتاده بودند. تراکتور در حالی که در خانه از پرسپولیس دو بر صفر عقب بود، با دو گل بازی را به تساوی کشاند. در حالی که تصور میشد همه چیز در تقسیم امتیازات خلاصه میشود، پرسپولیس گل برتری را در آخرین ثانیهها زد.
در انزلی، هواداران ملوان آماده جشن پیروزی بودند. تیمشان یک بر صفر پیش بود اما آلومینیوم در سومین دقیقه از وقتهای تلف شده بازی را به تساوی رساند.
استقلال در تهران تا پایان وقتهای قانونی یک بر صفر مقابل گلگهر شکست خورده بود. اما این نتیجه هم پایدار نماند. استقلال دو بار موفق به گلزنی شد و به سه امتیاز کامل بازی رسید.
در مسجد سلیمان، تیم نفت تا دقیقه ۳۳ دو بر صفر از نساجی پیش افتاد. اما تیم میهمان با دو گل، از شکست گریخت.
هفته بیست و دوم، هفته تغییر چهرههای پیروز و گلزنی در دقایق تلف شده بود.
تیم هفته: استقلال
تا آخرین لحظه جنگیدن، از مهمترین خصوصیات تیمهای امیر قلعهنویی بود. در ابتدای دهه ۱۳۸۰ همین ویژگی را به استقلال تزریق کرد و از بازیکنانی جوان، تیمی ساخت که تا آخرین لحظه برای موفقیت مبارزه میکردند. این بار استقلال با سرمربیگری ریکاردو ساپینتو از روی سکوها همین ویژگی را مقابل تیم قلعهنویی داشت.
استقلال ابتدا با گل دقیقه ۲۴ آرمین سهرابیان از حریف عقب افتاد. دقایقی بعد گلگهر میتوانست به گل دوم هم برسد، اما درخشش حسین حسینی، دروازه میزبان را نجات داد. در نیمه دوم استقلال متحول شد، فرآیندی که به نظر میرسید نتیجه تغییرات تاکتیکی بین دو نیمه کادرفنی و همینطور تعویضهای هجومی آقای ساپینتو باشد.
استقلال تا دقیقه ۹۰ برای جبران نتیجه به هر دری زد اما پشت سد محکم دروازهبان و خط دفاعی گلگهر ماند. با این حال دو گل این تیم در وقتهای تلف شده، استقلال را به سه امتیازی رساند که تا دقیقه ۹۱ از دست رفته به نظر میرسید.
استقلال نه تنها خودش را در کورس مدعیان قهرمانی حفظ کرد که مانع از حضور گلگهر در جمع مدعیان شد. این نتیجه، تاحدودی وضعیت صدر را نیز مشخصتر از قبل کرد.
مربی هفته: محمد ربیعی
یحیی گلمحمدی و خوزه مورایس مربیان پرسپولیس و سپاهان، میتوانستند گزینههای نخست انتخاب برای مربی برتر هفته بیست و دوم باشند. اما محمد ربیعی در مس رفسنجان، تیمی را مقابل صنعت نفت قرار داد که برای دقیقه به دقیقه مسابقه برنامه داشت.
مس رفسنجان هرچند که موفق شد صنعت نفت قعرنشین را با نتیجه ۴ بر صفر شکست دهد، اما نشان داد که برای شکست دادن حریف خود نه تنها تمامی راههای نفوذ میهمانش را از پیش شناخته و مسدود کرده که هم از روی ضربات ایستگاهی برنامههای متنوعی دارد و هم روی نقاط ضعف حریفش به خوبی برنامهریزی کرده است.
محمد ربیعی در هفته بیست و دوم لیگ برتر، برای نمایش کامل تیمش مقابل صنعت نفت و کسب یکی از پرگلترین دیدارهای این هفته لیگ، شایسته عنوان بهترین مربی هفته بود.
بازیکن هفته: محمد عمری
میان چهرههای درخشان هفته بیست و دوم، عملکرد ۷۰ دقیقهای محمد عمری، بازیکن جوان پرسپولیس قابل ستایش به نظر میرسد. او که با جدایی یورگن لوکادیا این فرصت را پیدا کرد که از تیم امیدهای پرسپولیس در ترکیب اصلی تیمش قرار بگیرد، پس از درخشش در هفتههای گذشته حالا بازیکن ثابت تیم شده است.
محمد عمری در تبریز گل اول تیمش را زد و گل دوم را به زیبایی برای مهدی ترابی آماده و مهیا کرد. اما در کنار این عملکرد آماری، او در سایر دقایق مسابقه نیز یکی از درخشانترین بازیکنان تیمش بود. به نظر میرسید یحیی گلمحمدی از محمد عمری خواسته بود با توجه به سرعت بالایش نه تنها در زمان حملات تراکتور در نقاط کور زمین حریف بماند تا مانع از اضافه شدن مدافعان این تیم به حملات شود که حتی روی پرسینگ این بازیکن نیز حساب کرده بود.
تاثیرگذاری محمد عمری روی نتیجه و جریان بازی پرسپولیس، او را به عنوان بهترین بازیکن هفته بیست و دوم انتخاب کرد.
گل هفته: رضا میرزایی (استقلال)
گل دقیقه اول وقتهای تلف شده رضا میرزایی مقابل گلگهر، برای آبیپوشهای تهران از دو نظر اهمیت داشت؛ هم این تیم را از شکست خانگی فراری داد و هم باعث شد یک مدعی جدید به جمع مدعیان قهرمانی اضافه نشود. اگر گلگهر موفق به شکست دادن استقلال میشد، هر دو تیم ۴۰ امتیازی و در فاصله ۶ امتیازی از صدرنشین مسابقات قرار میگرفتند.
رضا میرزایی نه تنها گل حساسی زد که به عنوان بازیکن تعویضی، آن قدر شهامت داشت که با ضربهای سر ضرب، از نقطه کور و پشت محوطه جریمه، با بغل پا، ضربهای کات دار و ریسکی را روانه دروازه استقلال کند. ضربه رضا میرزایی به زیبایی وارد دروازه گلگهر شد تا قفل دروازه میهمان پس از بیش از ۹۰ دقیقه شکسته شود.