فوت‌وفن؛ تاتنهام – چلسی: پاتر یک گام دیگر به در خروجی باشگاه نزدیک شد

کونته به رغم نمایش‌ها و نتایج پرنوسان تیمش، همچنان اصرار به استفاده از سیستم پایه ۳-۴-۳ دارد و این بازی را هم با ترکیب آشنای خود آغاز کرد.

حضور کولوسفکی و ریچاردلیسون کمی عقب‌تر از هری کین، به این مفهوم بود که سون هیونگ مین مهاجم کره‌ای تاتنهام بار دیگر باید روی نیمکت بنشیند؛ بازیکنی که از ابتدای فصل جاری نتوانسته مهره باثباتی در ترکیب تیم کونته باشد.

کلمنت لینگله، اریک دایر و کریستین رومرو سه مدافع میانی تاتنهام بودند و در خط میانی هم امرسون رویال، اولیور اسکیپ، امیل هوبرگ و بن دیویس بازی می‌کردند.

ترکیب خط میانی تاتنهام دو نکته ویژه داشت؛ حضور اسکیپ به جای بنتانکور که در بازی قبلی رباط صلیبی‌اش پاره شد. نکته دیگر حضور دیویس مدافع ولزی در سمت چپ خط میانی بود.

دیویس در اغلب بازی‌های قبلی به عنوان یکی از سه مدافع میانی بازی می‌کرد اما این بار کونته او را در سمت چپ خط میانی قرار داد تا رویکردی دفاعی برای کنترل نفوذهای ریس جیمز داشته باشد.

به این ترتیب تیم میزبان یعنی تاتنهام با ترکیبی نسبتا دفاعی بازی مقابل چلسی بحران‌زده را آغاز کرد.

پاتر که به رغم داشتن چندین بازیکن مصدوم، همچنان دستش در پست‌های مختلف باز بود، از سیستم پایه ۴-۲-۳-۱ استفاده می‌کرد.

تیاگو سیلوا و کالیدو کولیبالی دو مدافع میانی چلسی بودند و در راست و چپ هم جیمز و بن چیلول بازی می‌کردند.

لوفتوس چیک و انزو فرناندز دو هافبک میانی بودند و مربع هجومی را هم حکیم زیاش، ژائو فلیکس، رحیم استرلینگ و کای هاورتز تشکیل داده بودند.

به این ترتیب چلسی درحالی با یک ترکیب هجومی بازی را آغاز کرد که روی نیمکت هم چند عنصر هجومی مهم مثل میسون مونت، کانر گالاگر و میخایلو مودریک حضور داشتند.

بازی در جریان نیمه اول درحالی با مالکیت توپ بیشتر چلسی همراه بود که تاتنهام در انتقال از دفاع به حمله پس از توپ‌گیری در نیمه زمین خودی، در چندین صحنه بسیار موثر و خطرناک برای حریف عمل کرد.

کین که بارها توانایی خود در موقعیت ضدحمله را با عقب آمدن و دادن پاس آخر به یکی از هافبک‌های هجومی نشان داده، در نیمه اول مقابل چلسی هم چند بار این کار را به خوبی انجام داد.

روی یکی از همین انتقال‌های سریع بود که هوبرگ در دقیقه ۳۲ فرصت شوت زدن را پیدا کرد و توپ به تیر دروازه چلسی خورد.

مهم‌ترین اتفاقات نیمه اول اما در ترکیب چلسی رخ داد؛ در دقیقه ۱۹ سیلوا مدافع میانی چلسی مصدوم شد و نتوانست به بازی ادامه دهد، تا وزلی فوفانا بازیکن فرانسوی جای او را در ترکیب بگیرد.

در وقت اضافه نیمه اول هم درگیری فیزیکی زیاش با هاورتز و امرسون باعث شد داور به بازیکن مراکشی چلسی کارت قرمز نشان بدهد؛ حرکتی که پاتر را از رسیدن به نتیجه مطلوب در یک بازی مهم دیگر ناامید کرد اما تصمیم داور پس از بازبینی ویدئویی صحنه تغییر کرد و کارت قرمز زیاش تبدیل به کارت زرد شد تا نیمه اول درحالی که با حملات مستمر چلسی اما آسیب‌پذیری این تیم در جلوگیری از ضدحملات تاتنهام همراه بود، بدون گل و البته بدون کارت قرمز به پایان برسد.

فقط ۲۱ ثانیه از آغاز نیمه دوم گذشته بود که تاتنهام به گل اول رسید؛ شروع بازی با توپ بلند، انتقال به حمله با نفرات متعدد، پاس عالی کین به امرسون که از سمت راست خودش را به داخل محوطه جریمه رسانده بود، شوت امرسون، دفع توپ توسط دروازه‌بان و مدافعان چلسی و سرانجام شوت اسکیپ از پشت محوطه جریمه که تبدیل به گل اول بازی شد.

اسکیپ که تا چند هفته پیش شانس چندانی برای حضور در ترکیب اصلی نداشت، با این گل اهمیت آماده بودن یک هافبک غالبا ذخیره را نشان داد.

تا ۱۰ دقیقه پس از این گل، چلسی کاملا سردرگم بود و یک بار در آستانه خوردن گل دوم هم قرار گرفت. بازیابی روانی و فنی پس از دریافت گل در لحظات ابتدایی هر دو نیمه، کار دشواری است و این برای تیمی مثل چلسی که در بحران فنی و نتیجه‌گیری قرار دارد، مشکلی مضاعف بود.

پاتر که کنار زمین چند دقیقه مشغول صحبت با یکی از دستیارانش بود، در دقیقه ۶۱ تصمیم گرفت دنیس زکریا، هافبک سوییسی خود که در تابستان گذشته از یوونتوس جذب شده بود را به جای لوفتوس چیک به میدان بفرستد و مونت را هم با زیاش تعویض کرد.

با این دو تعویض، سیستم بازی چلسی تغییر نکرد اما گرایش بازی این تیم تهاجمی‌تر از قبل شد.

بدتر از خوردن گل و عقب افتادن، واکنش فنی و روانی چلسی به عقب افتادن بود؛ واکنشی منفعلانه که حتی با اضافه شدن مودریک به ترکیب تغییر نکرد.

حتی پس از این سه تعویض هجومی هم تاتنهام بازی را تحت کنترل داشت و در ضدحملات، به خلق موقعیت نزدیک می‌شد.

سون که در دقیقه ۷۹ به جای کولوسفسکی وارد زمین شده بود، در دقیقه ۸۲ ضربه کرنری را زد که با اثرگذاری دایر روی توپ و ضربه تمام‌کننده کین نزدیک تیر دوم، تبدیل به گل دوم تاتنهام شد.

تاتنهام به این ترتیب یک بازی بسیار حساس و مهم را با صرف انرژی نه چندان زیاد برد و با ۴۵ امتیاز و دو بازی بیشتر نسبت به نیوکاسل و ۴ امتیاز بیشتر از این تیم، در رده چهارم جدول باقی ماند.

بولی، رئیس کنسرسیومی که چلسی را خریده است هم در ورزشگاه استمفوردبریج حضور داشت و چهره‌اش در دقایق پایانی بازی چندین بار مورد توجه کارگردان تلویزیونی قرار گرفت و صورت برافروخته او همزمان با خروج هواداران چلسی از ورزشگاه پیش از سوت پایان بازی، نشان می‌داد که شاید پاتر امشب یا فردا برکنار شود و حتی در بازی بعدی مقابل لیدز و سپس بازی برگشت مقابل دورتموند درلیگ قهرمانان در سه‌شنبه هفته آینده روی نیمکت چلسی حضور نداشته باشد.

چلسی با پاتر پس از جام جهانی فقط دو پیروزی مقابل کریستال‌پالاس و بورنموث در لیگ برتر داشته و در بازی‌های دیگر چه در لیگ برتر و چه در لیگ قهرمانان نتایج ضعیفی گرفته است.

سه تساوی و دو شکست در ۵ بازی اخیر لیگ برتر، آماری فاجعه‌بار برای تیمی است که بیش از ۳۰۰ میلیون یورو فقط در زمستان هزینه کرد تا در جمع ۴ تیم بالای جدول قرار بگیرد و سهمیه حضور در لیگ قهرمانان را کسب کند اما حالا در رده دهم جدول قرار دارد و ۱۴ امتیاز از تیم چهارم جدول کمتر دارد.

پاتر عملا ضعیف‌ترین نتایج در میان سرمربیان مختلف چلسی در چند دهه اخیر را گرفته و همانطور که خودش هم اعتراف کرده، یک شخصیت منفور در میان هواداران تیمی است که حالا خواهان برکناری او هستند.