فوتوفن؛ لیورپول-اورتون: پای گاکپو به گل باز شد، کلوپ لبخند زد
داربی مرسیساید از مهمترین داربیهای فوتبال اروپا، در چند سال گذشته محل نبرد یکی از تیمهای آماده و نسبتا موفق انگلیس بود، با تیمی متوسط یا پایین جدولی.
این بار اما ماجرا متفاوت بود؛ لیورپول که پیش از آغاز فصل مدعی اصلی قهرمانی در کنار منچستر سیتی به شمار میرفت، در آستانه بازی با اورتون با ۲۹ امتیاز در رده یازدهم جدول قرار داشت.
اورتون هم که به تازگی فرانک لمپارد را برکنار کرده و از شان دایچ به عنوان سرمربی استفاده میکرد، در رده هجدهم جدول قرار داشت و مثل فصل گذشته، هدف اصلی این باشگاه، ماندن در لیگ برتر است.
دایچ در نخستین بازی به عنوان سرمربی تازه اورتون، هفته گذشته دست به کار بزرگی زد و آرسنال را یک بر صفر شکست داد.
اهمیت کار دایچ و اورتون زمانی مضاعف میشود که یادآوری کنیم این دومین شکست آرسنال در فصل جاری لیگ برتر بود و پیشتر فقط منچستریونایتد آن هم در هفته ششم لیگ موفق به شکست دادن آرتتا و بازیکنانش شده بود.
روبرو شدن لیورپول بحرانزده با اورتون که به تازگی دچار تحول در کادرفنی شده، برای هر دو تیم یک بازی بسیار مهم بود.
دایچ امیدوار به تکرار معجزه
یورگن کلوپ که به رغم نتایج ضعیف و دور از انتظار تیمش در فصل جاری، به ندرت از سیستم مورد علاقهاش یعنی ۳-۳-۴ فاصله گرفته، این بار هم با همین آرایش بازی را آغاز کرد.
در خط دفاع جو گومز درحالی در قلب دفاع کنار جوئل ماتیپ بازی میکرد که ویرجیل فاندایک هم از مصدومیت برگشته و روی نیمکت حضور داشت. ترنت الکساندر آرنولد و اندی رابرتسون هم در سمت راست و چپ خط دفاع قرار گرفته بودند.
در خط میانی چند هافبک باتجربه نیمکتنشین بودند و استفان باژتیچ ۱۸ ساله کنار فابینیو و جردن هندرسن مثلث میانی را تشکیل داده بود.
محمد صلاح، کودی گاکپو و داروین نونیز هم سه مهاجم لیورپول به ترتیب از راست به چپ بودند. گاکپو در آیندهوون معمولا به عنوان مهاجم سمت چپ بازی میکرد اما حالا در لیورپول کلوپ ترجیح میدهد از او به عنوان مهاجم مرکزی استفاده کند و نوینز را در سمت چپ به کار بگیرد.
اورتون هم همانطور که انتظار میرفت، با ترکیبی تدافعی بازی را آغاز کرد؛ بازی با ۴ مدافع، ۵ هافبک به صورت خطی و یک مهاجم.
غافلگیری ویژه در ترکیب اورتون، حضور الیس زیمس جوان ۲۲ ساله در خط حمله بود؛ بازیکنی که در غیاب دومنیک کلورت لوین مصدوم، مسئولیت ویژهای در دومین بازی خود در فصل جاری به عهده داشت.
پشت سر زیمس، گوئی، دوکور و آمادئو اونانا به عنوان سه هافبک مرکزی و الکس ایوبی و دوایت مکنیل به عنوان دو هافبک کناری بازی میکردند.
در خط دفاع هم از راست به چپ زیمس کولمن، کانر کودی، جیمز تارکوفسکی و ویتالی میخایلنکو بازی میکردند.
دایچ امیدوار بود با این ترکیب دفاعی، معجزه اورتون مقابل آرسنال، این بار برابر لیورپول رقم بخورد.
گل صلاح، پس از لرزیدن تیر دروازه لیورپول
در همان دقایق ابتدایی، جریان بازی برابر انتظار شکل گرفت؛ حملات پرتعداد لیورپول و دفاع پرتعداد اورتونیها که نه با پرسینگ از بالای زمین، بلکه با تجمع در نیمه خودی شروع میشد.
دایچ که هفته گذشته فقط ۳۰ درصد مالکیت توپ مقابل آرسنال داشت اما مقابل این تیم روی یک ضربه ایستگاهی به گل رسیده و پیروز شده بود، این بار هم با استراتژی نسبتا مشابه مقابل لیورپول قرار گرفته بود و شروع دفاع از نیمه خودی، باعث شده بود در اغلب دقایق نیمه اول لیورپول کار دشواری برای رسیدن با توپ، به نیمه زمین حریف نداشته باشد.
در نیمه اول آرنولد و رابرتسون نسبت به چند بازی قبلی، مشارکت موثر و مناسبی در حملات لیورپول داشتند و با نفوذهای طولی این دو مدافع کناری، صلاح و نونیز فرصت مناسب پیدا میکردند که با زمانبندی خوب، به کانالهای داخلی بروند و به گاکپو در محوطه جریمه اضافه بشوند.
روی همین حملات پرتعداد، گاکپو و صلاح هر کدام یک بار شانس زدن ضربه آخر در محوطه جریمه اورتون را پیدا کردند اما گل لیورپول در نیمه اول، اتفاقا نه روی این حملات، که روی یک ضدحمله بسیار سریع زده شد.
در دقیقه ۳۶ اورتون روی ضربه ایستگاهی غیرمستقیمش در آستانه زدن گل قرار گرفت و ضربه سر تارکوفسکی به تیر افقی دروازه خورد اما لیورپولیها پس از دفع توپ، موفق شدند ضدحمله خود را با حرکت انفجاری نونیز طراحی کنند؛ حرکتی که با پاس آخر عالی نونیز به صلاح و ضربه تمامکننده مهاجم مصری لیورپول، بازی را یک بر صفر کرد.
لیورپول به صحنهای که در آن به خوردن گل بسیار نزدیک بود، واکنش عالی نشان داد و به گل رسید. تیم کلوپ در نیمه اول ۶۸ درصد مالکیت توپ داشت و دو ضربه به چارچوب زد که دومین ضربه تبدیل به تنها گل نیمه اول شد.
گل تاکتیکی و پایان فشار گل اول برای گاکپو
دقایق ابتدایی هم با حملات سنگین لیورپول همراه بود؛ فقط ۴ دقیقه از شروع نیمه دوم گذشته بود که توپگیری رابرتسون نزدیک محوطه جریمه لیورپول و استارت بلند او، یک حمله موثر برای لیورپول را شکل داد؛ حملهای که با پاس آخر آرنولد و ضربه گاکپو، تبدیل به گل دوم لیورپول شد.
گاکپو با این گل تا حدودی از زیر فشار رسانهای خارج شد؛ بازیکنی که در ۵ بازی قبلی با پیراهن لیورپول موفق به گلزنی نشده بود.
مصاحبه رود فان نیستلروی سرمربی آیندهوون و اشاره او به علاقه قلبی گاکپو به پیوستن به منچستریونایتد هم فشار روی این بازیکن را در چند روز اخیر تشدید کرده بود.
گاکپو دقیقا زمانی پایش به گل باز شد که دیگو ژوتا هم مصدومیتش به پایان رسیده و میتواند در ادامه فصل برای لیورپول بازی کند.
بازگشت فرمینیو و ژوتا
پس از گل دوم، لیورپول روی کنترل بازی متمرکز شد. آنها شنبه آینده با نیوکاسل بازی میکنند و پس از چند روز هم مقابل رئال مادرید در لیگ قهرمانان قرار خواهند گرفت.
در این شرایط طبیعی بود که کسب سه امتیاز آن هم پس از چهار بازی و البته میدان دادن به فرمینیو و ژوتا که تازه آماده بازی شدهاند، برای کلوپ در اولویت قرار بگیرد.
ژوتا ۲۰ دقیقه و فرمینیو ۱۰ دقیقه پایانی بازی را در میدان بودند و حالا کلوپ در خط حمله گزینههای متعددی برای بازیهای آینده دارد.
در خط دفاع هم با بازگشت فاندایک، دست کلوپ باز شده و میتواند خط دفاعش را نسبت به بازیهای قبلی تقویت کند.
دایچ که چندین بازیکن موثرش به دلیل مصدومیت در دسترس نبودند، با فرستادن دامارای گری و نیل موپی تلاش کرد روند بازی تیمش را تهاجمی کند اما اورتون در خلق موقعیت چندان موفق نبود.
لیورپول در دقایق پایانی روی حرکات صلاح و فرمینیو میتوانست دو گل دیگر هم بزند اما نتیجه نهایی همان ۲ بر صفر بود.
حس خوب کلوپ پس از بازی
لیورپول با این پیروزی مهم در داربی مرسیساید، به رده نهم صعود کرد. جالب اینکه لیورپول با این سه امتیاز از چلسی در جدول عبور کرد و حالا آبیهای لندن تیم دهم جدول هستند.
لیورپول از ۲۱ بازی ۳۲ امتیاز گرفته و درحالی از تیم چهارم جدول یعنی نیوکاسل ۹ امتیاز کمتر دارد، که یک بازی کمتر نسبت به نیوکاسل انجام داده است.
مرور همین نکته، دلیل شادی محسوس کلوپ پس از سوت پایان بازی با اورتون را نشان میدهد. او همچنان شانس گرفتن سهمیه لیگ قهرمانان را برای تیمش زیاد میداند و در ۱۷ بازی باقی مانده لیورپول تا پایان فصل، رسیدن به رده چهارم جدول، مهمترین هدف کلوپ و بازیکنانش خواهد بود.