فوت‌و‌فن؛ لیورپول-منچستریونایتد: کلوپ سیاه‌ترین کابوس یونایتد را رقم زد

لیورپولی‌ها به دنبال شکست تاتنهام مقابل ولورهمپتون و باخت نیوکاسل مقابل منچسترسیتی در روز شنبه، در صورت پیروزی مقابل یونایتد می‌توانستند به رده پنجم جدول برسند و فاصله خود را با رتبه چهارم جدول هم حسابی کم کنند.

درواقع نتایج تاتنهام و نیوکاسل در بازیهای روز شنبه، اهمیت و حساسیت بازی لیورپول-یونایتد را مضاعف کرده بود.

این مسابقه همچنین شبی خاص برای محمد صلاح بود، او با دو گلی که در این مسابقه زد، تعداد گل‌هایش در لیگ برتر را به ۱۲۹ رساند با عبور از رابی فاولر (۱۲۸) برترین گلزن تاریخ لیورپول در لیگ این مسابقات شد. مهاجم مصری همچنین با ۱۲ گل بیشتر از هر بازیکن لیورپور دروازه یونایتد را باز کرده است.

لیورپول با ترکیبی آشنا و سیستم همیشگی یورگن کلوپ یعنی ۳-۳-۴ بازی را آغاز کرد. ترنت الکساندر آرنولد، ابراهیم کوناته، ویرجیل فان‌دایک و اندی روبرتسون ترکیب خط دفاع را تشکیل داده بودند و در این میان بازگشت کوناته به ترکیب پس از چندین هفته، نکته‌ای کلیدی برای تیم کلوپ بود.

در خط میانی هم هاروی الیوت ۱۹ ساله پس از چند هفته به ترکیب اصلی برگشته بود و کنار فابینیو و جردن هندرسن بازی می‌کرد.

در خط حمله هم محمد صلاح و داروین نونیز در سمت راست و چپ کودی گاکپو بازی می‌کردند. کلوپ برای این بازی دستش روی نیمکت هم با حضور دیه‌گو ژوتا، روبرتو فرمینیو و فابیو کاروالیو باز بود.

ترکیب تن‌هاخ هم برای این بازی چندان غافلگیرکننده نبود. در آرایش ۱-۳-۲-۴ منچستریونایتد، دیه‌گو دالوت، رافائل واران، لیساندرو مارتینز و لوک شاو در خط دفاع قرار گرفته بودند و نگرانی هواداران این تیم در مورد احتمال نرسیدن واران و شاو به بازی هم برطرف شده بود.

فرد و کاسمیرو زوج قلب خط میانی بودند، برونو فرناندز، آنتونی، مارکوس رشفورد و وگهورست هم ۴ عنصر تهاجمی یونایتد بودند.

به این ترتیب جردن سانچو و گارناچو، دو عنصر تهاجمی موفق یونایتد در هفته‌های اخیر روی نیمکت نشسته بودند تا در صورت نیاز، در نیمه دوم به میدان بروند.

با شروع بازی روشن شد که وگهورست مثل بازی مقابل بارسلونا کمی عقب‌تر از رشفورد بازی می‌کند تا با توجه به توانایی فیزیکی خودش، فشار زیادی روی فابینیو هافبک دفاعی لیورپول در زمان مالکیت توپ این تیم بگذارد و اختلال در روند بازیسازی لیورپول ایجاد کند.

هرچند در ۱۵ دقیقه ابتدایی بازی، لیورپول حدود ۸۰ درصد مالکیت توپ داشت اما نخستین شانس بازی را یونایتد با شوت از پشت محوطه جریمه آنتونی خلق کرد؛ ضربه‌ای که با واکنش آلیسون بکر، راهی به دروازه پیدا نکرد.

در ادامه بازی، هرچند لیورپول با محوریت نفوذهای آرنولد و روبرتسون، مدافعان راست و چپ خود تا نزدیکی مهاجمان، بارها به داخل محوطه جریمه یونایتد رسید اما لیورپول در زدن ضربه نهایی چندان موفق نبود و مدافعان و هافبک‌های میانی یونایتد در تصمیمات‌شان کم‌اشتباه بودند.

خط دفاع لیورپول که در این بازی بسیار بالا می‌آمد، روی همین رویکرد پرریسک، چند بار به فرناندز، آنتونی و رشفورد فرصت داد که با توپ به فضای پشت خط دفاع برسند و در دو مورد، رشفورد و آنتونی می‌توانستند حتی دروازه لیورپول را باز کنند.

بازی در نیمه اول از نظر تاکتیکی بسیار جالب توجه بود، به خصوص با توجه به نبردهای نفر به نفر فرد و کاسمیرو و وگهورست در کانال‌های میانی مقابل فابینیو، الیوت، هندرسن و صلاح.

یونایتد به رغم مالکیت کمتر در نیمه اول، ۳ ضربه به چارچوب ثبت کرد اما تنها ضربه‌ای که به لیورپول در چارچوب زد، گل اول بازی شد.

در این صحنه روبرتسون که مثل بسیاری از صحنه‌ها، از سمت چپ حسابی نفوذ کرده بود، یک پاس زیبا پشت فضای میان واران و فرد که جای خالی دالوت را پر کرده بود، به گاکپو رساند و این مهاجم هلندی که از تابستان گذشته بحث پیوستن او به یونایتد داغ بود، سومین گل خود در لیگ برتر را با یک حرکت انفرادی زیبا زد.

این گل در دقیقه ۴۳ زده شد و یونایتد فرصتی برای جبران گل خورده در نیمه اول نداشت اما از روند بازی مشخص بود که این تنها گل بازی نخواهد بود.

بازی در نیمه اول آنقدر نزدیک بود که همه انتظار یک رقابت نفس‌گیر تا لحظات پایانی بازی را داشتند اما قرار بود نیمه دوم، یکی از عجیب‌ترین ۴۵ دقیقه‌های تاریخ لیگ برتر شود.

دو دقیقه از شروع نیمه دوم نگذشته بود که پاس اشتباه لوک شاو نزدیک محوطه جریمه یونایتد به بازیکنان لیورپول رسید و در ادامه مجموعه‌ای از اشتباهات بازیکنان یونایتد باعث شد نونیز از مقابل دروازه، به راحتی گل دوم لیورپول را بزند.

۳ دقیقه پس از این گل، یونایتد پس از ضربه ایستگاهی خود، روی ضدحمله سریع لیورپول غافلگیر شد و این بار هم اشتباه شاو در مراقبت از گاکپو که از پشت سرش به محوطه جریمه رسیده بود، باعث شد این مهاجم هلندی گل دوم خودش و سوم تیمش را بزند.

تن‌هاخ با تعویض وگهورست و فرد با گارناچو و اسکات مک‌تومینای سعی کرد ترکیب تیمش را هجومی‌تر کند اما گل دقیقه ۶۶ صلاح سرنوشت بازی را نه تنها روشن کرد، بلکه در ادامه رفتارهای عصبی و تصمیمات نادرست بازیکنان یونایتد در موقعیت‌های مختلف، باعث شد یک نتیجه فاجعه‌بار برای یونایتد در تاریخچه این مسابقه کلاسیک ثبت شود.

نونیز، صلاح و فرمینیو در ۱۵ دقیقه پایانی بازی هم برای لیورپول گل زدند و بازی با نتیجه ۷ بر صفر به پایان رسید.

این نتیجه درحالی رقم خورد که پس از گل چهارم لیورپول، مارتینز، شاو، مک‌تومینای و فرناندز در چندین صحنه برخوردهای فیزیکی خشن با بازیکنان لیورپول داشتند و تا آستانه دریافت کارت قرمز پیش رفتند.

درواقع بازیکنان یونایتد که انتظار چنین شکست سنگینی را نداشتند، در ۳۰ دقیقه پایانی بازی تمرکز خود را از دست داده بودند و حتی لیورپول می‌توانست بیش از ۷ گل هم بزند.

اما همین نتیجه هم سنگین‌ترین شکست یونایتد مقابل لیورپول در ادوار مختلف لیگ برتر را ثبت کرد؛ ۷ بر صفر.

یونایتد نیمه دوم را با نتیجه ۶ بر صفر به لیورپول باخت و هرچند در رده سوم جدول باقی ماند و فاصله ۴ امتیازی با تیم چهارم جدول یعنی تاتنهام دارد، اما این شکست هشداری بزرگ به تن‌هاخ و بازیکنانش بود که در صورت کاهش تمرکز فنی، احتمال از دست دادن فرم خوب تیمشان وجود دارد.

البته تن‌هاخ پیش از بازی تاکید کرده بود که بازیکنانش باید بازی به بازی پیش بروند اما در جریان بازی، غرور و تمرکز پایین چند بازیکن یونایتد به خصوص شاو، فرد، مارتینز و فرناندز نشان داد که برخی بازیکنان یونایتد کمی از واقع‌بینی دور شده‌اند.

و اما لیورپول؛ تیمی که طوفان نیمه دوم را رقم زد و ۷ ضربه از ۸ ضربه در چارچوبی که داشت، تبدیل به گل شد و بهترین نتیجه تاریخ خود در لیگ برتر مقابل یونایتد را رقم زد.

لیورپول با این پیروزی، نه تنها به فاصله ۳ امتیازی از تاتنهام در رده چهارم جدول رسید و یک بازی هم کمتر از تاتنهام دارد، بلکه با این پیروزی بزرگ، حالا قطعا در رختکن فضای بهتری میان بازیکنان و مربیانش برقرار خواهد شد.

این بازی به طور خاص برای بازیکنانی مثل گاکپو و نونیز که مورد انتقاد مطبوعات و برخی هواداران لیورپول بودند، همچون نقطه عزیمتی برای درخشش در بازیهای آینده لیورپول بود.

کلوپ حالا مثل اوایل فصل، با بحران مصدومیت هم درگیر نیست و نیمکت پرمهره‌ای برای پیشروی تا پایان فصل دارد.

فاصله لیورپول با یونایتد هم ۷ امتیاز است و حالا واقع‌بینانه است که کلوپ نه تنها به گرفتن رتبه چهارم فصل، بلکه به گرفتن رده سوم جدول هم فکر کند.

این یک بازی تاریخی بود که لیورپولی‌ها هرگز آن را از یاد نخواهند برد و البته یونایتدی‌ها هرگز دوست ندارند در هیچ بحثی، خاطره آن زنده شود.