محمد یوسف مستری می‌گوید بیش از «۱۲هزار نفر از جمله کودکان و زنان» در زندان‌های طالبان به سر می‌برند

به گفته مسولان، همه زندانی‌‌ها مجرمین جنایی هستند و شماری هم به اتهام قاچاق مواد مخدر زندانی شده اند.

پیش‌تر، عبدالحق آخند، معاون وزارت داخله طالبان، در امور مبارزه با مواد مخدر به بی بی سی گفته بود که بیش از ۲۰۰۰ قاچاقبر مواد مخدر در بازداشت به سر می‌برند.

در همین حال، مسئول اداره تنظیم امور زندان‌‌های طالبان مدعی است که در بین زندانیان «هیچ زندانی سیاسی وجود ندارد» و زندانیان از امکانات خوب صحی و غذایی نیز برخوردار هستند.

 او گفت: «افرادی که با امارت اسلامی مخالفت داشتند، در آغاز در سراسر افغانستان وجود داشت، اگر شماری در زندان هم بودند من ندیده ام. نزد ما یک زندانی مخالف امارت وجود ندارد، نه در کابل نه در ولایات. همه رسانه‌‌ها اجازه دارند که با درنظرداشت شرایط از اتاق زندان و محل نگهداری آنها بازدید کرده و فرش و ظرف و مواد غذایی شان را بررسی کرده و از زندانیان بپرسند که افراد سیاسی هستند یا جنایی. یک زندانی سیاسی نزد ما نیست، همه زندانیان جنایی هستند.»

اما اداره استخبارات طالبان هر از گاهی از بازداشت افراد وابسته به گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) در کابل و برخی مناطق دیگر خبر می‌دهد. پیش‌تر، گزارش‌هایی از بازداشت افرادی مربوط به جبهه مقاومت ملی پخش شده و در برخی موارد هم استخبارات طالبان منتقدان حکومت خود مانند فعالان جامعه مدنی و فعلان رسانه‌ای و روزنامه نگاران را نیز بارها بازداشت کرده است.

به نظر می‌رسد که زندانیان مخالف حاکمیت طالبان در زندان‌‌های رسمی نه بلکه در توقیف گاه‌‌های استخبارات طالبان نگهداری می‌شوند. سخنگوی کمیته بین المللی صلیب سرخ در پاسخ به پرسشی در مورد حضور اتباع کشور‌‌های خارجی در زندان‌‌های طالبان گفت در این مورد مشخص اطلاعاتی در اختیار ندارد.

او در مورد حضور زندانیان سیاسی نزد طالبان گفت: «این اطلاعاتی نیست که بتوانم با شما شریک کنیم چون در این مورد هنوز مشغول گفتگو هستیم، اما بدون شک ما عوامل بازداشت افراد را نظارت می‌کنیم. چیزی که از نگاه وضعیت بشری برای ما مهم است، حصول اطمینان از اینکه وضعیت در بازداشتگاه‌‌هاست که وضعیت خوب است، این کاری است که ما حالا انجام می‌دهیم، و در دهه‌‌های گذشته انجام داده ایم و در آینده نیز این کار را انجام خواهیم داد.»

او افزوده که «برقراری تماس بین زندانی و خانواده یکی از فعالیت‌‌های صلیب سرخ در افغانستان است و ما حالا هم این کار را انجام می‌دهیم. البته میزان فعالیت در این زمینه کاهش یافته، زیرا دلایل و عوامل بازداشت افراد تغییر کرده است، اما هنوز یکی از فعالیت‌‌های ماست. به گونه مثال ما نامه‌‌های تحت عنوان صلیب سرخ را که توسط زندانیان نوشته شده، به گونه محرمانه به خانواده اش انتقال می‌دهیم. محتوای این نامه‌‌ها به وضعیت صحی و محل نگهداری آنها متمرکز است، زیرا گاهی اوقات خانواده‌‌ها نمی‌دانند که عزیزانشان کجا زندانی هستند.»

بر اساس طرز العمل اداره تنظیم امور زندان‌‌های طالبان، اعضای خانواده زندانیان هفته یک بار می‌توانند به ملاقات زندانی خود بروند. اما به گفته مسولان، به دلیل نگرانی‌‌های امنیتی کسی اجازه ندارد که از بیرون مواد غذایی و دیگر مواد مورد نیاز را به داخل زندان ببرد.