موشک‌های پاتریوت آمریکا؛ دلگرمی به کیف و هشدار به مسکو

کاخ سفید در یک نشست خبری گفت که گروه موشک‌های پاتریوت «یک دارایی حیاتی برای دفاع از مردم اوکراین در برابر حملات سبعانه روسیه به زیرساخت‌های حیاتی این کشور خواهد بود».

موشک‌های پاتریوت پیشتر در جنگ اول خلیج فارس در عراق علیه موشک‌های اسکاد ساخت روسیه مورد استفاده قرار گرفتند، و از آن زمان تاکنون به طور مداوم توسط شرکت رِیتیان تکنولوجیز (Raytheon Technologies) توسعه یافته‌اند. آنها در گروه موشک‌هایی عرضه می‌شوند که شامل یک مرکز فرماندهی، یک ایستگاه راداری برای شناسایی تهدیدات ورودی، و پرتابگرها هستند.

براساس گزارش‌ها، بسته به نوع موشک مورد استفاده، برد هدف‌گیری موشک‌های پاتریوت بین ۴۰ تا ۱۶۰ کیلومتر (۱۰۰ مایل) متغیر است. آنها سامانه‌های «دفاع نقطه‌ای» نامیده می‌شوند، که عموما برای دفاع از مناطق خاص مانند شهرها یا زیرساخت‌های مهم – به عبارت دیگر دارایی‌های با ارزش بالا – طراحی شده‌اند.

موشکی که آمریکا به آن اشاره کرده است واحدی متشکل از یک ایستگاه رادار، سیستم کنترل، و البته پرتابگرهای موشک است.

این موشک احتمالا برای محافظت بیشتر در اطراف یک مکان مهم یا شهری کلیدی مستقر می‌شود. ما از محل دقیق استقرار آن مطلع نخواهیم شد؛ همین که این جنگ‌افزارهای غربی در اختیار اوکراین قرار بگیرند عملا به مالکیت اوکراین درمی‌آیند و تحت فرمان ارتش این کشور خواهند بود.

هیچ یک از نیروهای آمریکایی یا دیگر نیروهای ناتو نمی‌توانند این سامانه‌ها را در داخل اوکراین راه بیاندازند، بنابراین مانند سایر سلاح‌های غربی، نیروهای اوکراینی باید برای استفاده از آنها آموزش ببینند – و این آموزش در خارج از اوکراین انجام خواهد شد. چنین آموزش‌هایی احتمالا در حال انجام است، و ارتش ایالات متحده آمریکا گفته است که از ماه ژانویه آموزش برای نیروهای اوکراینی را در آلمان هم انجام خواهد کرد.

مسکو هرگونه برنامه برای استقرار موشک‌های پاتریوت را «تحریک‌آمیز» و گسترش بیشتر دخالت نظامی آمریکا در اوکراین خوانده است. روسیه اشاره کرده است که چنین موشک‌هایی «اهداف مشروع» برای حملات موشکی‌اش خواهند بود؛ صحبتی که پیشتر هم روسیه در این جنگ گفته بود.

تصمیم آمریکا برای استقرار یک گروه موشکی پاتریوت به وضوح خصومت و مخالفت مسکو را برمی‌انگیزد، اما این پیام روشنی است مبنی بر این که واشنگتن همچنان متعهد است به انجام هر آنچه که اوکراین برای محافظت از خود نیاز دارد.

ورود ایران به معادله جنگ با تامین پهپادهای تهاجمی و شاید تسلیحات دیگر برای روسیه، نگرانی‌ها را در غرب افزایش داده است. این موضوع باعث ارسال سامانه‌های موشکی پیشرفته‌تر غربی به اوکراین شده است، امری که مسکو نمی‌خواست اتفاق بیافتد.

مشکل می‌توان گفت که سامانه موشکی پاتریوت دقیقا چه تاثیری در این جنگ خواهد داشت.

آنها مطمئنا یک لایه حفاظتی بیشتر برای اوکراین ارائه می‌کنند، اما اندازه و هزینه آنها به این معنی است که تعداد کمی از این واحدها می‌توانند ارسال شوند.