نیز‌ه‌های بومیان استرالیا که جیمز کودک به بریتانیا آورد به استرالیا باز می‌گردد

پس از یک کارزار ۲۰ ساله توسط بومیان استرالیا، کالج ترینیتی کمبریج با بازگرداندن آنها موافقت کرده است.

کاپیتان کوک ابتدا در ساحلی در خلیج بوتانی در جنوب سیدنی پا به سرزمین استرالیا گذاشت.

در آنجا دو مرد از قوم گویاگال از مردمان دهاروال، مالکان سنتی زمین‌های محلی، او و خدمه‌اش به چالش کشیدند.

طی سال‌ها، بسیاری از استرالیایی‌ها داستان ورود کوک را به عنوان یک رویداد اساسی و آغازگر تاریخ نوین استرالیا تلقی کرده‌اند.

اما با توجه به اینکه مردم بومی ده‌ها هزار سال قبل از آن در این سرزمین سکونت داشتند، این دیدگاه به طور فزاینده‌ای بحث برانگیز شده و بسیاری از بومیان استعمار را عامل مشکلات جاری می‌دانند.

نیزه‌ها به جامعه بومی محلی تحویل داده و در یک مرکز توریستی جدید به نمایش گذاشته خواهد شد.

ری اینگری، رئیس بنیاد جامعه گوجاگا، گفته است که مردم گویاگال با نیزه‌های چوبی که دارای چند نوک تیز بود ارتباطی عمیق و معنوی داشتند.

او می‌گوید: “این بخشی از یک داستان تخیلی است که به ما می‌گوید مردم ما چگونه به وجود آمدند. بنابراین این نیزه‌ها نه تنها بیش از ۲۵۳ سال قدمت دارد و دریچه‌ای به گذشته تاریخی‌مان را به روی ما می‌گشاید، بلکه به آن ارتباطی معنوی نیز می‌دهد که همین ویژگی به آنها اهمیت بیشتری می‌بخشد.»

آقای اینگری می‌گوید که این نیزه‌ها زمانی به دست همراهان کاپیتان کوک افتاد که بومیان پس از برخورد خشونت‌آمیز با گروه تازه‌واردان بریتانیایی و شلیک تفنگ توسط آنان، به داخل بوته‌زار عقب نشینی کردند.

خدمه کشتی کاپیتان کوک اطراف محل اطراق قوم را گشتند و هرچه که به دستشان آمد جمع‌ کردند از جمله ۴۰ تا ۵۰ نیزه که بسته‌بندی و به کشتی اندوور [کشتی کوک] منتقل شد.»

سپس نیزه‌ها به بریتانیا منتقل و در سال ۱۷۷۱ به کالج ترینیتی اهدا شد.

جدا از مواقعی که این نیزه‌ها به طور موقت در اختیار موزه‌های استرالیا قرار گرفته، از سال ۱۹۱۴ موزه باستان‌شناسی و مردم‌شناسی کمبریج مراقبت از آنها را برعهده داشته است.

پروفسور نیکلاس توماس، مدیر موزه، گفته است که نیزه‌ها «بسیار مهم» بود.

او می‌افزاید «اینها اولین آثار بومیان استرالیایی است که یک اروپایی از بخشی از استرالیا جمع‌آوری کرده است… آنها منعکس کننده آغاز تاریخ بروز سوء تفاهم و درگیری است.»

او معتقد است که بازگشت آنها به کشورشان بر اهمیت آنها خواهد افزود.

دیم سالی دیویس، رئیس کالج ترینیتی، به شبکه ای‌بی‌اس استرالیا گفته این کالج به «تحقیق پیرامون میراث پیچیده امپراتوری بریتانیا» متعهد است و بازگرداندن نیزه‌ها را «تصمیم درستی» دانسته است.

ری اینگری گفته او در این لحظه «احساسات متفاوتی» دارد اما نقش کالج ترینیتی را در حفظ نیزه‌ها در «تاسیسات درجه یک موزه» تصدیق کرد.

او گفته است که «بازگرداندن این نیزه‌ها مدت‌ها به طول انجامید و بزرگان قبیله بیش از ۲۰ سال پیش، کارزاری را برای بازگرداندن آثار فرهنگی خود آغاز کردند.»

او می‌افزاید: “بسیاری از بزرگان، به ویژه زنان سالخورده ما، دیگر با ما نیستند و اگرچه امروز، روز شادی است، اما لحظه غمناکی هم هست چون آنها اینجا نیستند تا با ما جشن بگیرند.»

او افزوده است: «همچنین این روز برای همه استرالیایی‌ها و حتی جامعه بریتانیا لحظه‌ای برای تامل در تاریخ است.»