هجوم صدها هزار ملخ مراکشی در افغانستان؛ «آنها هر چه سبز باشد را می‌خورند»

گفته شده در این روستا دسته‌های زیادی از حشرات خاکستری‌رنگ در مزارع گندم مشاهده شده است.

به گفته سازمان ملل، ملخ‌ها پس از برداشت محصولات در این مزارع تخم‌گذاری کرده‌اند و اکنون از تخم بیرون شده‌اند و به چرخه تخریب خود ادامه داده‌اند.

این در حالی است که به گفته این سازمان از هر ده خانواده در افغانستان ۹ خانواده در حال حاضر برای تامین هزینه غذا با مشکل مواجه هستند.

بازمحمد نماینده روستای کندلی به خبرگزاری فرانسه گفت: «آنها (ملخ‌ها) هر چه که سبز باشد را می‌خورند؛ گندم، نخود، کنجد.»

کشاورزان ناامید برای دور کردن این ملخ‌های مراکشی که یکی از حریص‌ترین حشرات تخریب‌گر در جهان شناخته‌ شده‌اند، از تورهایی استفاده می‌کنند و سپس آن‌ها در گودال‌هایی دفن می‌کنند. اما شمار آن‌ها همچنان در حال افزایش است.

بازمحمد می‌گوید: «ما با شکم گرسنه راه می‌رویم تا ملخ‌ها را بکشیم. اگر آنها را نکشیم کشاورزی ما خراب می‌شود.»

افغانستان با سومین سال متوالی خشکسالی مواجه است و کشاورزان در قریه کندلی گزارش دادند که از ماه مارچ/مارس هیچ بارندگی نداشته‌اند که می‌تواند به از بین بردن حشرات کمک کند.

ریچارد ترنچارد، نماینده فائو در افغانستان ماه گذشته گفت: «پیش‌بینی‌های برداشت حاصلات امسال زیادتر از سه سال گذشته بوده است.»

اما این شیوع ملخ‌های مراکشی تهدیدی برای از بین بردن تمام این دستاوردهای اخیر و بدترشدن چشمگیر وضعیت ناامنی غذایی در اواخر امسال و سال آینده است.

دو هجوم عمده ملخ به کشتزارها در افغانستان ۲۰ و ۴۰ سال پیش روی داد که اولی هشت درصد و دومی ۲۵ درصد از محصولات این کشور را از بین برد.

صفت‌الله عزیزی، رئیس مبارزه با ملخ در اداره زراعت حکومت طالبان در این ولایت به خبرگزاری فرانسه گفته است که ۷ هزار هکتار زمین به صورت دستی و شیمیایی داروپاشی شده است، اما این کافی نیست.

او گفته است: «ما در حد توان خود عمل کرده‌ایم. برای از بین بردن آنها به بودجه، استخدام کارگران، پرداخت هزینه سوخت و محصولات نیاز دارد.»

اقتصاد افغانستان که قبلاً از دهه‌ها جنگ آسیب دیده بود، پس از قطع میلیاردها دلار کمک‌های منظم بین‌المللی پس از تسلط دولت طالبان در آگوست/اوت ۲۰۲۱، در بحران فرو رفته است.

بر اساس آخرین گزارش برنامه توسعه سازمان ملل، تولید اقتصادی سقوط کرده است و نزدیک به ۸۵ درصد از کشور در فقر زندگی می کنند.

عبدالرقیب کاظمی، کشاورز است و تامین زندگی شانزده نفر از اعضای خانواده به دوش اوست. او می‌گوید که ۶۰ تا ۷۰ درصد زمین‌های وی از جمله علوفه برای مواشی/دام از بین رفته است.

او که ۳۸ سال دارد، می‌گوید: «ما باید خودمان را سیر کنیم. اگر گندم نباشد، آرد هم وجود ندارد… من بسیار نگران هستم زیرا این ملخ‌ها در این منطقه تخم می‌گذارند. بنابراین سال آینده دوباره از کنترل من و روستاییان خارج خواهد شد.»

نماینده اداره فائو در افغانستان گفته است: «افغانستان قبلاً یک سیستم کنترل ملخ بسیار قوی داشت. اما این سیستم در دو سال گذشته به شدت فرسوده شده است.»

فائو هشدار داده است که اگر پیشگیری نشود، جمعیت ملخ‌های مراکشی در این کشور ممکن است در سال آینده ۱۰۰ برابر شود