هشدار درباره سکوت در برابر «شبیخون چماقداران» به دانشگاه شریف؛ «ما فاتحه این دولت را خواندیم»

در این بیانیه «شبیخون ماموران امنیتی و چماقداران لباس شخصی» با حوادث ۱۸ تیر سال ۱۳۷۸ و ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ مقایسه و «اقدامی کم‌نظیر در طول تاریخ دانشگاه شریف از قبل از انقلاب تا به امروز» توصیف شده است. 

برای بسیاری حمله به دانشگاه شریف یادآور یورش به کوی دانشگاه تهران در تیر ماه سال ۷۸ است که به عنوان یکی از نقاط عطف اعتراضات علیه جمهوری اسلامی در دهه‌های گذشته و سرکوبگری حکومت شناخته می‌شود. در روز هجدهم تیر آن سال در پی اعتراض دانشجویان دانشگاه تهران به تعطیلی روزنامه سلام، ماموران انتظامی و لباس شخصی به کوی دانشگاه تهران حمله کردند که به پنج روز اعتراض و ناآرامی و تنش گسترده سیاسی منجر شد. 

اشاره بیانیه انجمن اسلامی شریف به خرداد ۸۸ هم به سرکوب اعتراضات مسالمت‌آمیز بعد از انتخابات ریاست جمهوری آن سال است که ماه‌ها اعتراض ناآرامی را به دنبال داشت و رهبر جمهوری اسلامی آن را «فتنه» خواند.

در این بیانیه از دانشجویان و استادان دانشگاه شریف خواسته شده تا برآورده شدن تمام شرایط زیر از هر گونه حضور در کلاس درس چه به صورت حضوری و چه مجازی خودداری کنند:

 روز دوشنبه مسئولان دانشگاه صنعتی شریف اعلام کردند که کلاس‌های دانشگاه تا اطلاع بعدی تنها به صورت مجازی برگزار خواهد شد و دانشجویان کارشناسی حق تردد در دانشگاه را نخواهند داشت.

 انجمن اسلامی شریف در این بیانیه که صبح روز دوشنبه ۱۱ مهر منتشر شد تعداد دانشجویان بازداشت‌شده را بیش از ۳۰ نفر برآورد کرده است. بر اساس بعضی روایت‌ها از حوادث دیشب تعداد بازداشتی‌ها بیش از این بوده است.

این بیانیه می‌گوید «بسیاری از جراحت‌های این حادثه قابل جبران نخواهد بود و برای همیشه با دانشجویان این سرزمین باقی خواهد.»

این نهاد دانشجویی خواهان اعلام همبستگی تمام دانشجویان و استادان دانشگاه‌های سراسر ایران شده و از آنها خواسته کلاس‌های درس را تعطیل کنند.

در این بیانیه هشدار داده شد که اگر کلاس‌ها در شرایط فعلی برگزار شود «این قبیل اقدامات در آینده تداوم خواهد‌ یافت و دیگر هیچ کسی قادر نخواهد بود در دانشگاه دهان خود را برای اعتراض باز کند.»