هندیتبارها برای رسیدن به کاخ سفید به خط میشوند
مدیر عامل هندی-آمریکایی که می خواهد رئیس جمهور آمریکا شود
در میان سه نامزد جمهوریخواه که تاکنون برای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا اعلام آمادگی کردهاند دو هندی-آمریکایی دیده میشوند. در حالی که نیکی هیلی نامزد نامآشنایی میان آنهاست، نام ویوک راماسوامی بسیار کمتر شنیده شده است. ساویتا پاتل، روزنامه نگار مستقر در کالیفرنیا، نیز ممکن است شانس خود در این رقابت امتحان کند.
آقای راماسوامی، یک کارآفرین میلیاردر و نویسنده کتاب «بیداری»، در برنامهای از شبکه فاکس در ۲۱ فوریه اعلام کرد: «میخواهد تغییرات فرهنگی متفاوتی را برای ایجاد آمریکایی جدید و بر اساس دستیابی به تعالی راهاندازی کند.» او اضافه کرد: «در صورتی که هیچ فرهنگی برای همبستگی مردم وجود نداشته باشد، تنوع فرهنگی نیز بیمعنی است.»
آقای راماسوامی ۳۷ ساله که در اوهایو متولد شده، در دانشگاه هاروارد و ییل تحصیل کرده است. او سرمایه میلیاردی خود را از طریق کارآفرینی در زمینه «زیستفناوری» به دست آورد و سپس یک شرکت مدیریت دارایی را تأسیس کرد.
او با اشاره به اینکه آسیبهای «نژادپرستی» و «تغییرات اقلیمی» را میتوان در تجارت و همچنین سیاست کشور دید، تنفر خود را در این زمینه بیان کرده است. او همچنین با قوانینی که به شرکتها این امکان را میدهد تا تاثیرات اجتماعی و محیط زیستی خود را وارونه جلوه دهند مخالف است.
او مخالف تخصیص سهمیه در دانشگاههای آمریکا است و در نظر دارد وابستگی اقتصادی ایالات متحده را به چین کاهش دهد.
دیدگاههای این چهره کمتر شناخته شده، با بعضی از جمهوریخواهان همسو است. به عنوان مثال، ویکرام منشارامانی، که در انتخابات میاندورهای ۲۰۲۲ از نیوهمپشایر برای مجلس سنا نامزد شده بود، نظرات آقای راماسوامی را «بسیار تأثیرگذار، گویا و متفکر» توصیف میکند: «دیدگاههای او برای یکپارچگی، به جای ایجاد فاصله در جامعه آمریکا مطابقت دارد.» آقای منشارامانی نیز که اخیرا با ویوک راماسوامی در جریان سفرش به این ایالت دیدار کرده بود، هندیتبار است.
این چهره جمهوریخواه با اشاره به اینکه به تازگی میزبان نیکی هیلی نیز بوده است، میگوید: «سیاستهای هویتی در ایالات متحده ریشه دوانده است و به جای اینکه ایجاد وحدت کند، باعث تفرقهافکنی شده است.»
در آن سو اما، هندیتبارهایی نیز هستند که با سیاستهای آقای راماسوامی مخالفند و تصور میکنند که تفکرات انتخاباتی او عمق ندارد. شکر نراسیمهان، دموکرات، و بنیانگذار و رئیس «ایایپیآی»، نیز با اشاره به اینکه «از مطرح شدن نام آسیایی-آمریکاییها در سیاست خوشحال است، با این حال نسبت به ایدههای آقای راماسوامی مردد است.»
آقای نراسیمهان، از عنوان «کویشوتیک» از کمپین انتخاباتی آقای راماسوامی یاد میکند و میگوید: «ویوک راماسوامی تصور میکند که در این رقابت حرفی برای گفتن دارد که برای مخاطبانش جذاب باشد.» اما در عین حال این پرسش را مطرح میکند: «آیا هموطنان هندی-آمریکاییاش میراث او را برای آینده خود باورپذیر میدانند؟»
آقای راماسوامی، معتقد است با اعلام نامزدیاش، پیغام مثبتی به نسل جوان هندی-آمریکایی بدهد
بسیاری از رایدهندگان جمهوریخواه میگویند که تا قبل از ورود آقای راماسوامی به این رقابتها، چیزی درباره او نشنیده بودند.
دکتر سامپات شیوانگی، از حامیان حزب جمهوری خواه، می گوید: «من هرگز او را ندیدهام. به من می گویند که او سرمایهدار و خوش صحبت است، اما به نظرم او شانس زیادی ندارد.» بسیاری دیگر نیز هم عقیده با آقای شیوانگی هستند.
دنی گاکواد، یکی دیگر از حامیان مالی این حزب، از زمان جورج دبلیو بوش تا کنون، میگوید: «اگر او [راماسوامی] به این زودی اعلام کاندیداتوری نمیکرد، اینقدر مورد انتقاد قرار نمیگرفت.» اگرچه آقای گاکواد شجاعت آقای راماسوامی را تحسین میکند، اما اضافه میکند: «او باید یک استراتژی مهم داشته باشد؛ استراتژی که برای هندی-آمریکاییها با اهمیت باشد.»
او همچنین میگوید که هنوز برای پیشبینی زود است و به دو رقیب قدرتمند آقای راماسوامی اشاره میکند؛ ران دسانتس فرماندار فلوریدا که هنوز رسماً نامزدی خود را اعلام نکرده است و البته دونالد ترامپ که اعلام نامزدی کرده است.
پیشبینیها در حزب جمهوریخواه بیشتر متمرکز بر رقابت سه جانبه بین آقای ترامپ، آقای دسانتس و خانم هیلی است. آنها ترجیح می دهند به جای ایجاد ائتلاف اولیه فعلا منتظر بمانند؛ به خصوص که هنوز مناقشات حقوقی آقای ترامپ در جریان است.
شخصیت تهاجمی نیکی هیلی در کمپینهای انتخاباتیاش باعث محبوبیت او در میان جمهوریخواهان شده است
صرف نظر از اختلافات سیاسی در میان این قشر پرجمعیت، جامعه هندی-آمریکایی از افزایش مشارکت سیاسی خود به ویژه در سه دوره اخیر انتخابات خوشحال است. آنها به ظهور یکی دیگر از اعضای جامعه خود در این عرصه افتخار میکنند.
آقای گاکواد می گوید: «یک اتفاق زیبا در حال رخدادن است؛ هندی-آمریکاییها به خط مقدم میآیند و همین موضوع باعث میشود تا هندیتبارهای بیشتری حتی در سطح محلی برای شرکت در انتخابات تشویق شوند.» اتفاقی که حتی مخالفان سیاسی نیز با آن موافق هستند.
آقای نراسیمهان نیز میگوید: «اگر نسلهای بعد از ما ببینند که نامهایی مانند راماسوامی، خانا، و یا کریشنامورتی میتوانند برنده انتخابات شوند، تشویق به مشارکت بیشتر خواهند شد.»