منبع تصویر، Getty Images
برای مدت‌ها سوال این بود: «چرا نسل بعدی تنیس جهان نمی‌تواند حریف نواک جوکوویچ شود؟»
کارلوس آلکاراس که در نیمه‌نهایی اوپن فرانسه (و البته در دیداری که همراه با مصدومیت او بود) مبهوت حریف صربستانی خود شده بود، در ویمبلدون ماموریت را انجام داد.
آلکاراس نه تنها با پیروزی مقابل جوکوویچ قهرمان یک گرنداسلم شد، بلکه او حریف ۳۶ ساله‌اش را در جایی برد که طی سال‌های اخیر شکست‌ناپذیر بود.
او به این ترتیب مانع از پنجمین قهرمانی پیاپی جوکوویچ در ویمبلدون و همچنین کسب بیست و چهارمین گرنداسلم او شد.
به گفته بسیاری از کارشناسان از جمله تاد وودبریج، قهرمان ۹ دوره مسابقات دو نفره ویمبلدون این نشانه «تغییر زمانه» است.
آلکاراس که تنها بازیکن پس از اندی ماری است که در یک دهه گذشته توانسته جوکوویچ را در زمین مرکزی ویمبلدون شکست دهد، گفت: «راستش را بخواهید، من این کار را برای خودم کردم نه یک نسل تنیس.»
«شکست دادن نواک در اوج، تاریخ‌سازی است و بردن کسی که ۱۰ سال در این زمین نباخته، فوق‌العاده جذاب است. اما خب این برای نسل جدید تنیس هم خوب است. به نظرم پس از پیروزی من آن‌ها هم حس می‌کنند که قادر به انجام این کار هستند.»
سال‌هاست که بسیاری می‌پرسند، پس از جوکوویچ، رافائل نادال که قرار است سال آینده بازنشسته شود و راجر فدرر که پارسال از تنیس حرفه‌ای کناره گرفت، چه مردانی در این رشته قدرتنمایی خواهند کرد.
آلکاراس یک ماه پیش مقابل در بازی مقابل جوکوویچ در اوپن فرانسه چنان فشار عصبی‌ای تحمل کرد که عضلات بدنش گرفت.
هاله‌ای که دارنده ۲۲ گرند اسلم (در آن زمان) را در برگرفته است، آن موقع بیشتر از هر زمانی خودش را نشان داد. به این قضیه اضافه کنید تکنیک، تاکتیک و ذهنیت جوکوویچ داخل زمین و انعطاف‌پذیری او در خارج زمین تنیس را که از او چهره‌ای با ابهت خلق کرده است.
در پنج فصل اخیر جوکوویچ در ۵۲ مسابقه‌ای که مقابل حریفان زیر ۲۳ سال به زمین رفت، فقط هشت بار باخت. به این آمار اضافه کنید که آلکاراس به غیر از دنیل مدودف در فینال اوپن آمریکا ۲۰۲۱، تنها بازیکن جوان‌تر از جوکوویچ است که او را در فینال یک گرنداسلم از سال ۲۰۲۰ به این سو شکست داده است.
منبع تصویر، Getty Images
از زمانی که آلکاراس به دنیا آمده فقط این چهار مرد قهرمان ویمبلدون شده‌اند
فدرر، نادال و جوکوویج قدرت‌های بلامنازع تنیس جهان در بیش از دو دهه اخیر بوده‌اند و آلکاراس پس از استن واوینکا در سال ۲۰۱۶ نخستین تنیس‌بازی است که توانسته بیش از یک گرند اسلم ببرد. این تنیس‌باز ۲۰ ساله همچنین تنها تنیس‌باز غیر از فدرر، جوکوویچ، نادال و اندی ماری است که از سال ۲۰۰۲ توانسته قهرمان ویمبلدون شود.
آلکاراس بازیکن کاملی است که تماشای بازی‌اش لذت‌بخش است. او علاوه بار قدرتنمایی از خط انتهایی زمین، روی تور هم عملکردی تماشایی دارد و به لطف قدرت بدنی عالی‌اش می‌تواند تمام نقاط زمین را به خوبی پوشش دهد.
شماری عقیده دارند که او ترکیبی از جوکوویچ، فدرر و نادال است.
جوکوویچ گفت: «من با این نظر موافقم و او در واقع بهترین‌های هر سه نفر را دارد. او ذهنیت گاو نر اسپانیایی در رقابت، روحیه جنگندگی و توانایی‌های دفاعی باورنکردنی دارد که ما سال‌ها از رافا دیده‌ایم.»
«همچنین به نظرم او بک‌هندهایی در حال سر خوردن می‌زند که شبیه بک‌هندهای من هستند. بک‌هند دو دست، دفاع و توانایی تطبیق در بازی. راستش را بخواهید من تا حالا با چنین بازیکنی مسابقه نداده بودم. طبیعی است که راجر و رافا نقاط ضعف و قوت خودشان را داشتند.»
«کارلوس اما بازیکن بسیار کاملی است. او قابلیت‌های تطبیقی حیرت‌انگیزی دارد که به اعتقاد من برای طولانی و موفق شدن دوران حرفه‌ای یک بازیکن در تمامی زمین‌ها کلیدی است.»
جوکوویچ که در ماه مه ۳۶ ساله شد و قبل از رسیدن به فینال گفت «۳۶، ۲۶ جدید است»، او همچنین گفته که قصد بازنشستگی ندارد؛ عملکرد دو هفته‌ای او در ویمبلدون هم ثابت کرد که هنوز نشانه‌ای از افول در این بازیکن دیده نمی‌شود.
اما در حالی که او آخرین سال‌های حرفه‌ای خود را سپری می‌کند، به نظر می‌رسد که آلکاراس اسبش را برای گرفتن تاج و تخت او زین کرده است.
آلکاراس پارسال با قهرمانی در اوپن آمریکا، تنها بازیکن زیر ۲۰ سال دنیا شد که در صدر رده‌بندی تنیس قرار گرفته است، او با پیروزی مقابل جوکوویچ، جایگاه خود را به عنوان برترین مرد تنیس جهان حفظ کرد.
حالا به نظر می‌رسد بازیکنان جوان تنیس جهان که سال‌ها با حضور «سه بزرگ تنیس» فرصت نفس کشیدن نداشته‌اند، با مشکلی بزرگ و این بار از نسل خودشان روبرو شده‌اند.
پت کش، قهرمان مسابقات ویمبلدون در سال ۱۹۸۷ می‌گوید: «چه کسی می‌تواند با این بچه در سال‌های آینده برابری کند؟ سخت بتوان از بازیکنی نام برد.»
