پایان سونامی یک هفته‌ای در بایرن؛ صدرنشین بوندس‌لیگا و آماده جدال با گواردیولا

اما مدیران بایرن که ۱۰ فصل پیاپی قهرمانی در بوندسلیگا را جشن گرفته‌اند، تحمل افت فنی و نوسان در نتایج را ندارند؛ تا جایی که سرمربی خود را که در تابستان سال ۲۰۲۲ برای استخدامش ۲۵ میلیون یورو به باشگاه لایپزیک پرداخته بودند را برکنار کردند و حالا باید چندین میلیون یورو دیگر هم به ناگلزمن غرامت بدهند.

توماس توخل، سرمربی تازه بایرن مونیخ دقیقا ۳ روز پیش از بازی بسیار مهم مقابل دورتموند، برای نخستین بار در تمرین تیم باواریایی حاضر شد؛ کسی که به واسطه عملکرد خوب به عنوان سرمربی دورتموند، راهی پاری‌سن‌ژرمن و سپس چلسی شده بود، این بار مامور به زیر کشیدن دورتموند از صدر جدول و رساندن بایرن به یازدهمین قهرمانی متوالی در بوندسلیگا شده بود.

توخل از ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ دو فصل هدایت دورتموند را بر عهده داشت و در این دو فصل به رغم نتایج خوب و کسب قهرمانی جام حذفی آلمان، موفق به قهرمانی بوندسلیگا نشد.

حالا اما توخل هم مثل چندین مربی مستعد دیگر آلمانی، برای تجربه قهرمانی در بوندسلیگا، باشگاهی را انتخاب کرده که از یک سو بهترین فرصت ممکن را برای قهرمانی در لیگ آلمان به کادرفنی خود می‌دهد و از سوی دیگر حتی افت چند هفته‌ای در طول فصل را هم مثل ماجرای ناگلزمن تاب نمی‌آورد و پتانسیل اخراج سرمربی خود را در شرایط نسبتا عادی هم دارد.

اولیور کان چند روز پیش در توصیف دلیل برکناری ناگلزمن گفته بود: «بایرن در ۱۰ بازی اخیر خود در بوندسلیگا فقط ۴ بار پیروز شده و این برای باشگاه پذیرفتنی نیست.»

نکته جالب در این میان، شباهت نحوه جدایی توخل از چلسی با فرجام کار ناگلزمن در بایرن مونیخ است.

توخل هم اوایل فصل جاری درحالی ناگهان با تصمیم تاد بولی، مالک آمریکایی چلسی، از سرمربیگری این تیم برکنار شد که نتایج چلسی در هفته‌های ابتدایی فصل، آنقدر بد نبود که برکناری توخل قابل درک باشد.

توخل درواقع بیش از هر کس دیگر، احساسات درونی ناگلزمن در این روزها را درک می‌کند اما از سوی دیگر جانشین او شده و پیشنهاد هدایت بایرن را پذیرفته است.

باشگاه بایرن تا همین چند سال پیش، به عنوان نمونه‌ای از «نحوه درست مدیریت یک باشگاه بزرگ» در میان رسانه‌ها و هواداران فوتبال شناخته می‌شد.

اما در دو مورد اخیر، نحوه قطع همکاری این باشگاه با هانزی فلیک و یولیان ناگلزمن همه را شگفت‌زده کرده است.

بایرن چند هفته پیش پی.اس.جی را هم در پاریس و هم در مونیخ شکست داد و به یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا رسید.

اما این روزها آنچه از اطراف باشگاه بایرن شنیده و البته در مطبوعات مطرح می‌شود، «ناکامی کادرفنی در توسعه فنی بازیکنان و سازگار نشدن ستارگان خریداری شده در ساختار فنی تیم» است.

در این زمینه به جا نیفتادن سادیو مانه در تیم، بیش از دیگران اشاره می‌شود؛ بازیکنی که ۱۸ بار در فصل جاری بوندسلیگا به میدان رفته و ۶ گل زده و ۴ پاس گل داده است.

این آمار چندان بدی به نظر نمی‌رسد اما گویا مدیران بایرن انتظار داشته‌اند مهاجم سنگالی حتما در میان بهترین گلزنان بوندسلیگا باشد.

حتی اینکه نامزد ناگلزمن یعنی لنا وورزنبرگر، خبرنگار نشریه بیلد است هم به عنوان یکی از نقاط ضعف کاری این مربی ۳۵ ساله مطرح شده است. با این توجیه که اخبار رختکن بایرن، به سادگی دراختیار یکی از خبرنگاران بیلد قرار می‌گرفته است.

به مرخصی رفتن ناگلزمن با دوست دخترش درحالی که بایرن در صدر جدول بوندسلیگا قرار ندارد، چنان مدیران بایرن را برآشفت که برای بازی شنبه مقابل دورتموند، توخل روی نیمکت بایرن خواهد نشست، نه ناگلزمن. البته به دنبال برکناری ناگلزمن، لنا هم از روزنامه بیلد استعفا کرد.

توخل وقتی قرارداد با بایرن را امضا کرد، می‌دانست که در همین دو هفته آینده باید دو خواسته اصلی مدیران بایرن را برآورده کند؛ به زیر کشیدن دورتموند و برگشت به صدر جدول در بوندسلیگا و البته شکست دادن منچستر سیتی در یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا و رسیدن به جمع ۴ تیم نهایی این تورنمنت.

بایرن درحالی شنبه شب (اول آوریل) با دورتموند صدرنشین در آلیانز آرنا مونیخ روبرو شد که به رغم یک امتیاز کمتر داشتن نسبت به دورتموند، در تعداد باخت، گل زده و گل خورده آمار بهتری نسبت به این تیم داشت.

بایرن تا پایان هفته بیست و پنجم بوندسلیگا یعنی پیش از رویارویی با دورتموند ۷۲ گل زده بود، فقط ۳ باخت داشت و ۲۷ گل هم خورده بود. دورتموند اما ۶ شکست داشت، ۵۵ گل زده و ۳۱ گل خورده هم ثبت کرده بود.

دو تیم در مسابقه رفت در ۸ اکتبر ۲۰۲۲ یک بازی پرهیجان را برگزار کردند؛ مسابقه‌ای که بایرن در آن ۲ بر صفر جلو افتاد اما دورتموند در دقایق پایانی دو گل زد و گل دوم در لحظات پایانی مسابقه چنان بایرنی‌ها را آشفته کرد که در یک نمونه اولیور کان در جایگاه ویژه ورزشگاه، واکنشی خشمگینانه و البته به یاد ماندنی روی صندلی خود داشت.

توخل که فقط ۳ روز فرصت آماده‌سازی برای بازی مقابل دورتموند داشت، برای این بازی ترجیح داد ترکیبی نزدیک به آنچه مورد استفاده ناگلزمن قرار می‌گرفت را انتخاب کند.

خبری از سیستم ۳-۴-۳ محبوب توخل نبود و بایرن بازی را با آرایش ۱-۳-۲-۴ شروع کرد؛ زومر در چارچوب دروازه به جای نویر مصدوم که تا پایان فصل غایب خواهد بود، ایستاده بود.

پاوارد، اوپامکانو، دلیخت و دیویس در خط دفاع بودند و گورتزکا و کیمیش به عنوان دو هافبک دفاع جلوتر از خط دفاع قرار داشتند.

مربع هجومی بایرن هم متشکل از سانه، مولر، کومن و چوپو موتینگ بود. بایرن روی نیمکت هم چندین ستاره داشت؛ از موزیالا که به تازگی از مصدومیت رها شده، تا مانه و گنبری و کنسلو.

ادین ترزیچ، سرمربی دورتموند هم به رغم محدودیت‌هایی که به دلیل مصدومیت چند بازیکنش داشت، ترکیب خوبی را برای بازی آماده کرده بود؛ کوبل، دروازه بان سوییسی عقب‌تر از وولف، زوله، شلوتربک و ریرسن قرار گرفته بود. چان، بلینگام و گوئریرو هم سه هافبک میانی در سیستم ۳-۳-۴ بودند و برندت و رویس هم در دو طرف هالر در خط حمله بازی می‌کردند.

شروع خوب دورتموند در جریان بازی، این ذهنیت را برای تماشاگران ایجاد کرده بود که تصمیم مدیران بایرن در برکناری ناگلزمن، شهامت مضاعفی به دورتموند صدرنشین داده است.

بازیکنان دورتموند در دقایق ابتدایی چند حمله متمرکز طراحی کردند و با اعتماد به نفس در نیمه زمین بایرن، حفظ توپ می‌کردند اما در دقیقه ۱۳ با اشتباه عجیب کوبل دروازه‌بان دورتموند، پاس بلند بی‌خطر اوپامکانو، تبدیل به گل اول بایرن شد؛ گلی که نتیجه عدم لمس توپ از سوی دورتموند در زمان اقدام به شوت بود.

این گل، نه تنها روی سرنوشت بازی، بلکه روی سرنوشت فصل اثر مستقیم داشت. دورتموند در نیمه اول دو بار دیگر دروازه‌اش روی ضربات مولر باز شد و تا دقیقه ۲۳ بازی ۳ گل خورد و صدر جدول را دوباره تقدیم بایرن کرد.

هرچند دورتموند نیمه دوم را با نتیجه ۲ بر یک برد اما درمجموع با نتیجه ۴ بر ۲ شکست خورد و حالا بار دیگر بایرن با ۵۵ امتیاز و دو امتیاز بیش از دورتموند، به صدر جدول بوندسلیگا برگشته است.

هرچند این یک پیروزی مهم و بزرگ برای بایرن بود اما نمی‌توان اثر فنی و تاکتیکی ویژه‌ای از کار توخل را به پای آن نوشت. از یک سو فرصت کم توخل تا این بازی و از سوی دیگر اشتباه بزرگ دروازه‌بان دورتموند در باز کردن قفل بازی، این کار را تقریبا غیرممکن می‌کند.

در ادامه اما قطعا توخل تغییرات ویژه حتی در سطح سیستم بازی بایرن را در این تیم اعمال خواهد کرد و بایرن متفاوت از دوران ناگلزمن خواهد شد.

هفته عجیب و تاریخی بایرن، با یک پیروزی قاطع به پایان رسید و این دقیقا همان چیزی بود که مدیران بایرن می‌خواستند؛ اینکه در جریان تحول بزرگ، به صدر جدول بوندسلیگا برگردند، اما بدون ناگلزمن. اما برای باشگاهی که با سرمربی قبلی خود یعنی فلیک هم دچار مشکل شده بود، بازگشت به صدر جدول بوندسلیگا و حتی فتح این لیگ برای یازدهمین بار متوالی، مهر تاییدی بر رویکرد مدیریت‌اش نیست.

بایرن چند روز دیگر در شهر منچستر بازی رفت مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان را مقابل منچسترسیتی انجام می‌دهد و فقط عبور از این مرحله، می‌تواند مهر تایید بر تصمیم عجیب مدیران بایرن در مورد ناگزمن بزند.

توخل در کنفرانس خبری پیش از بازی بایرن-دورتموند توضیح داد که اخراجش از چلسی، فقط در جریان یک جلسه با مالک باشگاه و در طول ۵ دقیقه نهایی شد و اعتراف کرد که: «هنوز از عذاب نحوه جدایی از چلسی رها نشده است.»

توخل اما جای کسی را در بایرن گرفته که نحوه برکناری‌اش از شکل اخراج توخل از چلسی، عجیب‌تر و شاید آزاردهنده‌تر بوده است.

این اتفاقات تبدیل به بخشی از فوتبال شده و حتی باشگاهی مثل بایرن هم دیگر به جمع باشگاه‌های کم‌صبر و بی‌رحم پیوسته است.