پنج سالگی حمله خونین انتحاری طالبان در کابل؛ دیدهبان حقوق بشر خواهان عدالت شد
آمار کشتهها و زخمیهای این حمله خونین طالبان در کابل به بیش از ۲۵۰ نفررسید
سازمان دیدهبان حقوق بشر در پنج سالگی یکی از خونینترین حملات طالبان در مرکز شهر کابل گفته است که اجرای عدالت و پیگرد عاملان چنین حملاتی باید همه جناحهای ناقض حقوق بشر را در برگیرد.
پاتریشا گاسمن، رئیس بخش آسیای سازمان دیدهبان حقوق بشر نوشته است سال ۲۰۱۸ یکی از خونینترین سالها برای غیرنظامیان افغانستان در دو دهه گذشته بود.
پنج سال پیش، روز ۲۷ جنوری/ژانویه ۲۰۱۸، فرد مهاجم در آمبولانسی به بهانه اینکه بیماری را حمل میکند به هدف ساختمان وزارت داخله افغانستان در حرکت بود که در ایست دوم بازرسی در چهار راهی صدارت شناسایی شد و قبل از رسیدن به هدف خودش را منفجر کرد.
براثر این حمله ۱۰۰ تن کشته و بیش از ۱۵۰ تن دیگر زخمی شدند. طالبان مسئولیت این حمله را برعهده گرفت در حالی که اکثر قربانیان غیرنظامیان بودند.
طالبان در بیانیهای که روز بعد در۲۸ ژانویه در پاسخ به گزارشهای رسانهها مبنی بر تلفات غیرنظامیان منتشر کرد مدعی شد که هدف حمله «دشمن بوده است، و به کارکنان وزارت داخله بیشترین تلفات» وارد شده است. در اعلامیه طالبان گفته شد که «غیرمنطقی است که ادعا شود غیرنظامیان یا مردم در بازار در آنجا حضور داشتند.»
دولت پیشین افغانستان به خاطر قربانیان غیرنظامی یک روز عزای عمومی اعلام کرد.
در اثر این حمله ۱۰۰ تن کشته و بیش از ۱۵۰ تن دیگر زخمی شدند. طالبان مسئولیت این حمله را که اکثر قربانیان غیرنظامیان بودند، به عهده گرفت.
خانم گاسمن در یادداشتی که در وبسایت دیدهبان حقوق بشر منتشر شده، افزوده است که در سال ۲۰۱۸ در کنار طالبان گروه موسوم به داعش هم حملاتش را بر شهر کابل و به ویژه به شیعیان افزایش داده است.
نظر به گفته او، دولت وقت افغانستان و همپیمانانش از جمله آمریکا برای مهار قدرت روز افزون طالبان «قوانین سستتر جنگی» را اعمال کردند که در نتیجه آن بیش از ۵۰۰ غیرنظامی کشته شدند.
رئیس دیدبان حقوق بشر به عنوان مثال از حمله هوایی دولت وقت افغانستان به یک مدرسه دینی در شمال افغانستان یادکرده که باعث کشته شدن سی کودک و زخمی شدن پنجاه تن دیگر شد.
او گفته است که مقامات آن زمان عذر خواهی کردند اما هیچ کسی را پاسخگو و مسئول قرار ندادند.
این مسئول سازمان دیدهبان حقوق بشر گفته است: «طالبان از زمان به قدرت رسیدن در آگوست ۲۰۲۱، مرتکب اعدامهای صحرایی و ناپدید شدن اجباری شدهاند و سیاستهایی را اعمال کردهاند که حقوق زنان و دختران را به شدت محدود میکند. طالبان هیچ گامی برای پایان دادن به این نقض شدید حقوق برنداشته است، چه رسد به تحقیق یا تعقیب عاملان آن».
او یادآوری کرده است که در افغانستان بسیار مهم است که عدالت در مورد «همه عاملان» نقض حقوق بشر به صورت جدی پیگیری شود.
به گفته خانم گاسمن، معطوف کردن تلاشها در این زمینه به یک سوی ماجرا یا نادیده گرفتن آسیبهای وارده به قربانیان خاص، این امر را محقق نمیکند.