۹نکته درباره دامن کوتاه که شاید ندانید

هرچند طراح آن می‌گوید هیچ قصد ایجاد یک حرکت سیاسی نداشته است: «من قصد نداشتم دیگران را شوکه کنم. من فقط می‌خواستم طرحی مناسب  برای حرکت آسان‌تر و رفتن سر کار و میهمانی و رقص شبانه ارائه بدهم». 

هر‌چند مری‌کوانت را به‌عنوان طراح اصلی دامن کوتاه می‌شناسیم اما او اولین ارائه‌کنندهٔ این ایده نیست.

آندره کورژ، طراح مد فرانسوی در سال ۱۹۶۴ برای اولین بار دامن کوتاه را در مجموعهٔ لباس‌های فضایی مون‌گرل ارائه داد.

والری استیل، تاریخ‌نگار عرصهٔ مد از قول آندره  نقل می‌کند: «من خالق دامن کوتاه بودم. مری کوانت فقط این ایده را مطرح و محبوب کرد».

مری کوانت می‌گوید: «آنچه من در خاطر دارم چنین  نیست. این دختر‌ها  در خیابان‌ها بودند که آن را رواج دادند».

اما در یک نکته تردیدی نیست از زمانی که مینی‌ژوپ به بازار آمد زنان جوان همه مشتاق بودند که آن را بخرند.   

وقتی مری کوانت دامن کوتاه را طراحی کرد در حال پشت‌سر گذاشتن سال‌های تلخ و تیرهٔ تاریخ و مد بود.

این طراح می‌گوید: «جیره‌بندی‌ها روز‌به‌روز سخت‌تر می‌شد» برای خرید لباس تازه نیاز به ارائه کوپن‌های مخصوص داشتید.

دوران تیره‌و‌تاری بود و باید راهی برای سرزندگی و کمی شور و هیجان پیدا می‌کردیم. 

به گفتهٔ والری، دختران دههٔ ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ اشتراکاتی با دختران دههٔ ۱۹۲۰ داشتند.

در دههٔ ۱۹۲۰ دامن‌های فلاپر که تا زانو بود و گاهی در میدان رقص به بالاتر از زانو هم می‌رسید، رواج داشت.

والری می‌گوید: «هر دو این دوران‌ها زمانی است که جوانان  در عرصه‌های فرهنگی غالب شدند و در هر دو مورد واکنش آنها مخالفت با نسل گذشته بود. مخالفت با نسل گذشته‌ای که آنها را به جنگ جهانی اول کشانده بود و سپس آنها را درگیر جنگ ویتنام کرده بود». 

در آن سوی اقیانوس دامن کوتاه به کندی رواج پیدا کرد. در آمریکا هنوز از دید بسیاری دامن کوتاه باعث حیرت بود و دیدگاه‌های متناقضی در میان زنان ایجاد کرد.

بتی فریدان، از فمینیست‌های پیشرو، دامن کوتاه را نشانه‌ٔ تبعیض جنسیتی می‌دانست یا لباسی عروسک‌ مانع از انجام  کارهای جدی می‌شد.

از طرفی گلوریا استاینم، فمینیست دیگر آمریکایی پوشیدن دامن کوتاه را عملی هنجار‌شکنانه می‌دانست و در راهپیمایی‌ها  دامن کوتاه می‌پوشید.

واشنگتن‌پست او را«دختر ‌مینی‌ژوپ‌پوش روشنفکر» می‌نامید. 

در دههٔ ۱۹۶۰، پس از گذشت فقط چند سال از رواج دامن کوتاه زنان بیش از پیش به طور کلی به استفاده از شلوار و لباس‌های مشابه مردان روی آوردند و با نوسانات مد  به تدریج دامن کوتاه از رونق ‌افتاد.

در۱۹۷۰ طرفداران دامن کوتاه از افول این مد گله و شکایت می‌کردند.  

والری می‌گوید: «دامن کوتاه در دههٔ ۱۹۸۰ به انتخاب شخصی بسیاری از زنان تبدیل شد، از زمانی که تصمیم گرفتند از شلوار به سوی نوعی فمینیسم سکس‌مدار قدرتمند روی آورند، البته که می‌توان صورتی پوشید و دامن به تن کرد. اما بهتر است به‌جای شلوار دامن کوتاه پوشید… چرا باید تلاش کنیم شبیه مردان شویم؟ می‌توانیم زنان جذاب و قدرتمندی باشیم».

بحث‌و‌جدل بر سر پوشیدن و نپوشیدن مینی‌ژوپ گاهی بزنگاه‌های خطرناکی داشته است.

والری، تاریخ‌نگار مد، توضیح می‌دهد: «واکنش‌های شدید و خشونت‌باری در برابر آن وجود داشت. در چین دامن کوتاه نشانهٔ بورژوازی غرب تلقی می‌شد و در نتیجه ناپذیرفتنی بود. گارد سرخ به هر زنی که دامن کوتاه می‌پوشید حمله می‌کرد». (آنها هر مردی که موهایش را بلند می‌کرد یا شلوار تنگ می‌پوشید را هم مجازات می‌کردند).  

بحث‌و‌گفتگو دربارهٔ دامن کوتاه تا امروز ادامه پیدا کرده است.

در لیتل راک، مرکز ایالت آرکانزا در سال ۲۰۱۹، کلارا میچل، دانش‌آموز سال‌ آخر دبیرستان برای شرکت در سمپوزیوم علمی مدرسه دامنی با طرح چهار‌خانه پوشید که به نظر کاملاً رسمی می‌رسید اما مسئولان مدرسه گفتند دامن او بیش‌از‌حد کوتاه است و باید پیش از رفتن روی صحنه آن را عوض کند.

لارا اورسی، دوست صمیمی کلارا، از این موضوع به خشم آمد و کارزاری  به نام «Pass the Skirt» در اینستاگرام  به راه انداخت. دیگران هم از این موقعیت استفاده کردند تا موضوع «لباس رسمی» یا «قانون پوشش» را مطرح کنند.

برخی هم از هشتگ (PassTheSkirt#) استفاده کردند تا تظاهرات دانش‌آموزی به‌راه بیندازند و برای پشتیبانی از جریان‌های سیاسی دامن‌های کوتاه می‌پوشیدند.