- استیو روزنبرگ
- سردبیر روسیه، مسکو
منبع تصویر، Russian government
ولادیمیر پوتین بیش از ۲۰ سال است که در روسیه در راس قدرت است
ﻣدام ﺑه ﭼﯾزی ﻓﮑر ﻣﯽﮐﻧم ﮐه ﺳه ﺳﺎل ﭘﯾش از ﺗﻠوﯾزﯾون دوﻟﺗﯽ روﺳﯾه ﺷﻧﯾدم.
در آن زﻣﺎن از روسھﺎ ﺧواﺳﺗه ﻣﯽﺷد از ﺗﻐﯾﯾراﺗﯽ در ﻗﺎﻧون اﺳﺎﺳﯽ ﺣﻣﺎﯾت ﮐﻧﻧد ﮐه وﻻدﯾﻣﯾر ﭘوﺗﯾن را ﻗﺎدر ﻣﯽﺳﺎﺧت ﺗﺎ۱۶ ﺳﺎل دﯾﮕر در ﻗدرت ﺑﻣﺎﻧد.
ﻣﺟری اﺧﺑﺎر ﺑرای ﻣﺗﻘﺎﻋد ﮐردن ﻣردم، رﺋﯾسﺟﻣﮭور ﭘوﺗﯾن را ﻧﺎﺧداﯾﯽ ﺗوﺻﯾف ﮐرد ﮐه ﮐﺷﺗﯽ ﺧوب روﺳﯾه را از ﻣﯾﺎن آب‌ھﺎی توﻓﺎن‌زده ﻧﺎآرام ﺟﮭﺎن ﻋﺑور ﻣﯽدھد.
او اداﻣه داد: «روﺳﯾه واﺣه ﺛﺑﺎت اﺳت، ﯾﮏ ﺑﻧدر اﻣن. اﮔر ﭘوﺗﯾن نبود ﭼه ﺑر ﺳر ﻣﺎ ﻣﯽآﻣد؟»
این هم از واﺣه ﺛﺑﺎت و ﺑﻧدر امن. در ۲۴ ﻓورﯾه ۲۰۲۲، ﻧﺎﺧدای ﮐرﻣﻠﯾن در توﻓﺎﻧﯽ ﮐه ﺧود ﺳﺎﺧﺗه ﺑود ﺑه دریا زد. و ﻣﺳﺗﻘﯾم ﺑه ﺳﻣت ﮐوه ﯾﺦ ﺣرﮐت ﮐرد.
ﺣﻣﻠه وﻻدﯾﻣﯾر ﭘوﺗﯾن ﺑه اوﮐراﯾن ﺑﺎﻋث ﻣرگ و وﯾراﻧﯽ در اﯾن کشور ھﻣﺳﺎﯾه روﺳﯾه ﺷده اﺳت. اﯾن ﺟﻧﮓ ﻣﻧﺟر ﺑه ﺗﻠﻔﺎت ﻧظﺎﻣﯽ ﻋظﯾﻣﯽ ﺑرای ﮐﺷور ﺧودش ﺷده اﺳت: ﺑرﺧﯽ ﺗﺧﻣﯾنھﺎ ﺗﻌداد ﺳرﺑﺎزان روﺳﯽ ﮐﺷﺗه ﺷده را ده‌ھﺎ ھزار ﻧﻔر ﻣﯽداﻧﻧد.
ﺻدھﺎ ھزار ﺷﮭروﻧد روﺳﯾه ﺑه ارﺗش ﻓراﺧواﻧده ﺷده‌اﻧد و زﻧداﻧﯾﺎن روﺳﯽ (از ﺟﻣﻠه ﻗﺎﺗﻼن ﻣﺣﮑوم) ﺑرای ﺟﻧﮓ در اوﮐراﯾن اﺳﺗﺧدام ﺷده‌اﻧد.
در ھﻣﯾن ﺣﺎل، اﯾن ﺟﻧﮓ ﺑر ﻗﯾﻣت اﻧرژی و ﻣواد ﻏذاﯾﯽ در ﺳراﺳر ﺟﮭﺎن ﺗﺄﺛﯾر ﮔذاﺷﺗه و ھﻣﭼﻧﺎن اﻣﻧﯾت اروﭘﺎ و ﺟﮭﺎن را ﺗﮭدﯾد ﻣﯽﮐﻧد.
همه مشکلاتی در ابعاد غول‌آسا.
ﭘس ﭼرا رﺋﯾسﺟﻣﮭور روﺳﯾه ﺑه ﺳﻣت ﺟﻧﮓ و ﻓﺗوﺣﺎت ارﺿﯽ ﺣرﮐت ﮐرد؟
منبع تصویر، EPA
رئیس جمهور و وزیر دفاع روسیه
اﮐﺎﺗرﯾﻧﺎ ﺷوﻟﻣن، ﭘژوھﺷﮕر ﻋﻠوم ﺳﯾﺎﺳﯽ، ﻣﯽﮔوﯾد: «اﻧﺗﺧﺎﺑﺎت ﺳﺎل ۲۰۲۴ رﯾﺎﺳت ﺟﻣﮭوری روﺳﯾه در ﺳﺎل ۲۰۲۴ در پیش بود.»
«دو ﺳﺎل ﭘﯾش از آن اﻧﺗﺧﺎﺑﺎت [ﮐرﻣﻠﯾن] ﺧواھﺎن ﯾﮏ روﯾداد ﭘﯾروزﻣﻧداﻧه ﺑود. در ﺳﺎل ۲۰۲۲ آﻧﮭﺎ ﺑه اھداف ﺧود ﻣﯽرﺳﯾدﻧد. در ﺳﺎل ۲۰۲۳ در ذھن روسھﺎ اﻟﻘﺎ ﻣﯽﮐردﻧد ﮐه ﭼﻘدر ﺧوش‌اﻗﺑﺎل ﺑودﻧد ﮐه ﭼﻧﯾن ﻧﺎﺧداﯾﯽ اﯾن ﮐﺷﺗﯽ را ھداﯾت ﻣﯽﮐرد. ﻧه ﻓﻘط آنھﺎ را از ﻣﯾﺎن آب‌ھﺎی ﺧروﺷﺎن ﻣﯽﮔذراﻧد، ﺑﻠﮑه ﺑه ﺳواﺣل ﺟدﯾد و ﻏﻧﯽﺗر ﻣﯽﺑرد. ﺑﻌد در ﺳﺎل ۲۰۲۴ ﻣردم رأی ﻣﯽدھﻧد. ﭼه ﻣﺷﮑﻠﯽ ﻣﻣﮑن اﺳت ﭘﯾش ﺑﯾﺎﯾد؟»
ﻣﺷﮑﻼت ﺑﺳﯾﺎری ممکن است پیش بیاید، اﮔر ﺑرﻧﺎمه‌ھﺎی ﺷﻣﺎ ﺑر اﺳﺎس ﺗﺻورات ﻏﻠط و ﻣﺣﺎﺳﺑﺎت اﺷﺗﺑﺎه ﺑﺎﺷد.
ﮐرﻣﻠﯾن اﻧﺗظﺎر داﺷت «ﻋﻣﻠﯾﺎت ﻧظﺎﻣﯽ وﯾژه»اش ﺳرﯾﻊ و ﺑرق‌آﺳﺎ ﺑﺎﺷد. آنھﺎ ﻓﮑر ﻣﯽﮐردﻧد ظرف ﭼﻧد ھﻔﺗه اوﮐراﯾن دوﺑﺎره در ﻣدار روﺳﯾه ﻗرار ﺧواھد ﮔرﻓت. رﺋﯾسﺟﻣﮭور ﭘوﺗﯾن ﺑه طور ﺟدی ظرﻓﯾت اوﮐراﯾن ﺑرای ﻣﻘﺎوﻣت و ﻣﻘﺎﺑﻠه و ھﻣﭼﻧﯾن ﻋزم ﮐﺷورھﺎی ﻏرﺑﯽ ﺑرای ﺣﻣﺎﯾت از ﮐﯽﯾف را دﺳت ﮐم ﮔرﻓﺗه ﺑود.
رھﺑر روﺳﯾه ھﻧوز اﻋﺗراف ﻧﮑرده اﺳت ﮐه ﺣﻣﻠه‌اش ﺑه اوﮐراﯾن اﺷﺗﺑﺎه ﺑوده اﺳت. روش ﭘوﺗﯾن اﯾن اﺳت ﮐه ﭘﯾش ﺑرود، ﺗﺷدﯾد ﮐﻧد و ﺧطرات را ﺑﯾﺷﺗر ﮐﻧد.
اﯾن ﻣوﺿوع ﻣرا ﺑه دو ﺳؤال ﮐﻠﯾدی ﻣﯽرﺳﺎﻧد: وﻻدﯾﻣﯾر ﭘوﺗﯾن ﯾﮏ ﺳﺎل ﺑﻌد وﺿﻌﯾت را ﭼﮕوﻧه ﻣﯽﺑﯾﻧد و ﺣرﮐت ﺑﻌدی او در اوﮐراﯾن ﭼه ﺧواھد ﺑود؟
اﯾن ھﻔﺗه او ﺳرﻧﺦھﺎﯾﯽ ﺑه ﻣﺎ داد.
ﺳﺧﻧراﻧﯽ او آﮐﻧده از ﺧﺷم ﺿدﻏرﺑﯽ ﺑود. او ھﻣﭼﻧﺎن آﻣرﯾﮑﺎ و ﻧﺎﺗو را ﻣﻘﺻر ﺟﻧﮓ در اوﮐراﯾن ﻣﯽداﻧد و روﺳﯾه را طرف ﺑﯽﮔﻧﺎه ﻣﻌرﻓﯽ ﻣﯽﮐﻧد. ﺗﺻﻣﯾم او ﺑرای ﺗﻌﻠﯾق ﻣﺷﺎرﮐت در آﺧرﯾن ﭘﯾﻣﺎن ﻣﺣدودﯾت ﺗﺳﻠﯾﺣﺎت ھﺳﺗه‌ای ﺑﯾن روﺳﯾه و آﻣرﯾﮑﺎ، «ﻧﯾو اﺳﺗﺎرت»، ﻧﺷﺎن ﻣﯽدھد ﮐه رﺋﯾسﺟﻣﮭور ﭘوﺗﯾن ﻗﺻد ﻋﻘبﻧﺷﯾﻧﯽ از اوﮐراﯾن ﯾﺎ ﭘﺎﯾﺎن دادن ﺑه ﺑنﺑﺳت ﺧود ﺑﺎ ﻏرب را ﻧدارد.
روز ﺑﻌد، ﭘوﺗﯾن در اﺳﺗﺎدﯾوم ﻓوﺗﺑﺎل ﻣﺳﮑو ﺑه ھﻣراه ﺳرﺑﺎزان روﺳﯽ ﮐه از ﺧط ﻣﻘدم ﺑرﮔﺷﺗه ﺑودﻧد، ﺑه روی ﺻﺣﻧه آﻣد.
رﺋﯾسﺟﻣﮭور ﭘوﺗﯾن در ﯾﮏ راھﭘﯾﻣﺎﯾﯽ ﮐﺎﻣﻼ طراﺣﯽ ﺷده ﺑه طرﻓداری از ﮐرﻣﻠﯾن ﺑه ﺟﻣﻌﯾت ﮔﻔت ﮐه «در ﺣﺎل ﺣﺎﺿر ﻧﺑردھﺎﯾﯽ در ﻣرزھﺎی ﺗﺎرﯾﺧﯽ [روﺳﯾه] در ﺟرﯾﺎن اﺳت» و از «ﺟﻧﮕﺟوﯾﺎن ﺷﺟﺎع» روﺳﯾه ﺗﻣﺟﯾد ﮐرد.
ﻧﺗﯾﺟه: اﻧﺗظﺎر هیچ عقب‌گردی از کرملین نداشته باشید. اﯾن رﺋﯾسﺟﻣﮭورِ روﺳﯾه اھل عقب‌گرد ﻧﯾﺳت.
منبع تصویر، Sputnik/Reuters
ولادیمیر پوتین روز چهارشنبه در یک تظاهرات در یک استادیوم فوتبال با جمعیتی که پرچم به اهتزاز درآوردند صحبت کرد
آﻧدری اﯾﻼرﯾوﻧوف، ﻣﺷﺎور اﻗﺗﺻﺎدی ﺳﺎﺑق رﺋﯾسﺟﻣﮭور ﭘوﺗﯾن ﻣﻌﺗﻘد اﺳت: «اﮔر او ﺑﺎ ھﯾﭻ ﻣﻘﺎوﻣﺗﯽ ﻣواﺟه ﻧﺷود، ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐه ﻣﯽﺗواﻧد ﭘﯾش ﺧواھد رﻓت. ھﯾﭻ راھﯽ ﺟز ﻣﻘﺎوﻣت ﻧظﺎﻣﯽ ﺑرای ﻣﺗوﻗف ﮐردن او وﺟود ﻧدارد.»
اما بحث بر سر تانک‌ها چه؟ آیا مذاکره بر سر صلح با پوتین امکان‌پذیر است؟
آﻧدری اﯾﻼرﯾوﻧوف اداﻣه ﻣﯽدھد: «اﻣﮑﺎن ﻧﺷﺳﺗن ﺑر ﺳر ﻣﯾز ﻣذاﮐره ﺑﺎ ھر ﮐﺳﯽ وﺟود دارد، اﻣﺎ ﻣﺎ ﺳﺎﺑﻘه ﺗﺎرﯾﺧﯽ مذاکره ﺑﺎ ﭘوﺗﯾن و ﺗواﻓق ﺑﺎ او را دارﯾم.»
«ﭘوﺗﯾن ﺗﻣﺎم اﺳﻧﺎد را ﻧﻘض ﮐرده اﺳت. ﺗواﻓقﻧﺎﻣه اﯾﺟﺎد ﮐﺷورھﺎی ﻣﺳﺗﻘل ﻣﺷﺗرک‌اﻟﻣﻧﺎﻓﻊ، ﻣﻌﺎھده دوﺟﺎﻧﺑه ﺑﯾن روﺳﯾه و اوﮐراﯾن، ﻣﻌﺎھده ﻣرزھﺎی ﺑه رﺳﻣﯾت ﺷﻧﺎﺧﺗه ﺷده ﺑﯾن‌اﻟﻣﻠﻠﯽ روﺳﯾه و اوﮐراﯾن، ﻣﻧﺷور ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠل، اﻋﻼﻣﯾه ھﻠﺳﯾﻧﮑﯽ ۱۹۷۵، ﺗﻔﺎھمﻧﺎﻣه ﺑوداﭘﺳت و ﻏﯾره. ھﯾﭻ ﺳﻧدی نیست ﮐه نقض نکرده باشد.»
وقتی پای نقض توافق در میان باشد، مقامات روسی خودشان فهرست بالابلندی از کینه‌هایی در برابر غرب دارند. در صدر این فهرست ادعای مسکو را داریم که غرب، قولش در دهه ۱۹۹۰ را زیر پا گذاشت که ائتلاف ناتو را در جهت شرق گسترش ندهد.
ﺑﺎ اﯾن ﺣﺎل، ﺑه ﻧظر ﻣﯽرﺳﯾد وﻻدﯾﻣﯾر ﭘوﺗﯾن در ﺳﺎلھﺎی اوﻟﯾه رﯾﺎﺳتﺟﻣﮭوری ﺧود ﻧﺎﺗو را ﺗﮭدﯾد ﻧﻣﯽداﻧﺳت. در ﺳﺎل ۲۰۰۰، او ﺣﺗﯽ اﯾن ﮐه روزی روﺳﯾه ﺑه ﻋﺿوﯾت اﺗﺣﺎدﯾه درﻣﯽآﯾد رد ﻧﮑرد. دو ﺳﺎل ﺑﻌد، وﻗﺗﯽ از او ﺧواﺳﺗه ﺷد درﺑﺎره ﻗﺻد اﻋﻼم ﺷده اوﮐراﯾن ﺑرای ﭘﯾوﺳﺗن ﺑه ﻧﺎﺗو اظﮭﺎر ﻧظر ﮐﻧد، ﭘﺎﺳﺦ داد: «اوﮐراﯾن ﯾﮏ ﮐﺷور ﻣﺳﺗﻘل اﺳت و اﯾن ﺣق را دارد ﮐه ﺧودش اﻧﺗﺧﺎب ﮐﻧد ﮐه ﭼﮕوﻧه اﻣﻧﯾت ﺧود را ﺗﺿﻣﯾن ﮐﻧد …» او اﺻرار داﺷت ﮐه اﯾن ﻣوﺿوع ﺑﺎﻋث ﺗﯾرﮔﯽ رواﺑط ﺑﯾن ﻣﺳﮑو و ﮐﯽﯾف ﻧﺧواھد ﺷد.
منبع تصویر، DMITRY ASTAKHOV/Getty Images
رئیس جمهور روسیه روز سه شنبه سخنرانی سالانه خود در مورد وضعیت کشور را انجام داد
ﭘوﺗﯾن ﻧﺳﺧه ۲۰۲۳ ﺷﺧﺻﯾت ﺑﺳﯾﺎر ﻣﺗﻔﺎوﺗﯽ دارد. او ﺑﺎ ﺧﺷم از «کلیت غرب»، ﺧود را رھﺑر ﯾﮏ دژ ﻣﺣﺎﺻره ﺷده ﻣﻌرﻓﯽ ﻣﯽﮐﻧد و ﺗﻼش‌ھﺎی ادﻋﺎﯾﯽ دﺷﻣﻧﺎن روﺳﯾه ﺑرای ﻧﺎﺑودی ﮐﺷورش را دﻓﻊ ﻣﯽﮐﻧد. از ﺳﺧﻧراﻧﯽھﺎ و اظﮭﺎرﻧظرھﺎﯾش – و ارﺟﺎﻋﺎﺗش ﺑه ﺣﺎﮐﻣﺎن اﻣﭘراﺗوری روﺳﯾه ﻣﺎﻧﻧد ﭘطر ﮐﺑﯾر و ﮐﺎﺗرﯾن ﮐﺑﯾر – ﺑه ﻧظر ﻣﯽرﺳد ﮐه ﺑر اﯾن ﺑﺎور اﺳت ﮐه ﻗرار اﺳت اﻣﭘراﺗوری روﺳﯾه را ﺑه ﺷﮑﻠﯽ ﺑﺎزﺳﺎزی ﮐﻧد.
اﻣﺎ ﺑه ﭼه ﻗﯾﻣﺗﯽ ﺑرای روﺳﯾه؟ رﺋﯾسﺟﻣﮭور ﭘوﺗﯾن زﻣﺎﻧﯽ ﺑه دﻟﯾل اﯾﺟﺎد ﺛﺑﺎت در ﮐﺷورش ﺷﮭرت ﭘﯾدا ﮐرد. اﯾن ﺛﺑﺎت در ﻣﯾﺎن اﻓزاﯾش ﺗﻠﻔﺎت ﻧظﺎﻣﯽ، ﺑﺳﯾﺞ ﻧﯾروھﺎ و ﺗﺣرﯾمھﺎی اﻗﺗﺻﺎدی ﻧﺎﭘدﯾد ﺷد. ﺻدھﺎ ھزار روس از آﻏﺎز ﺟﻧﮓ ﮐﺷور را ﺗرک ﮐرده‌اﻧد ﮐه ﺑﺳﯾﺎری از آﻧﮭﺎ ﺟوان، ﻣﺎھر و ﺗﺣﺻﯾلﮐرده اﻧد: ﻓرار ﻣﻐزھﺎ ﮐه ﺑه اﻗﺗﺻﺎد روﺳﯾه آﺳﯾب ﺑﯾﺷﺗری ﺧواھد زد.
در ﻧﺗﯾﺟه ﺟﻧﮓ، ﻧﺎﮔﮭﺎن ﮔروهھﺎی زﯾﺎدی ﺑﺎ اﺳﻠﺣه در اﯾن ﺳو و آن ﺳو ﭘﯾدا ﻣﯽﺷوﻧد، از ﺟﻣﻠه ﺷرﮐت‌ھﺎی ﻧظﺎﻣﯽ ﺧﺻوﺻﯽ، ﻣﺎﻧﻧد ﮔروه واﮔﻧرِ ﯾوﮔﻧﯽ ﭘرﯾﮕوژﯾن و ﮔردان‌ھﺎی ﻣﻧطﻘه‌ای. رواﺑط آنھﺎ ﺑﺎ ﻧﯾروھﺎی ﻣﺳﻠﺢ ﻋﺎدی ﺑﺳﯾﺎر ﻧﺎھﻣﺎھﻧﮓ اﺳت. درﮔﯾری ﺑﯾن وزارت دﻓﺎع روﺳﯾه و واﮔﻧر ﻧﻣوﻧه‌ای از درﮔﯾری‌ھﺎی داﺧﻠﯽ ﻋﻣوﻣﯽ ﺑﯾن ﻧﺧﺑﮕﺎن اﺳت.
بیﺛﺑﺎﺗﯽ ﺑه اﺿﺎﻓه ارﺗش ﺧﺻوﺻﯽ ﻣﻌﺟون ﺧطرﻧﺎکی اﺳت.
ﮐﻧﺳﺗﺎﻧﺗﯾن رﻣﭼوﮐوف، ﻣﺎﻟﮏ و ﺳردﺑﯾر روزﻧﺎﻣه «ﻧزاوﯾﺳﯾﻣﺎﯾﺎ ﮔﺎزﺗﺎ» ﻣﺳﺗﻘر در ﻣﺳﮑو، ﻣﻌﺗﻘد اﺳت: «اﺣﺗﻣﺎﻻ در دھه آﯾﻧده ﺟﻧﮓ داﺧﻠﯽ روﺳﯾه را ﻓرا ﺧواھد ﮔرﻓت. ﮔروهھﺎی ذﯾﻧﻔﻊ زﯾﺎدی وﺟود دارﻧد ﮐه ﻣﯽداﻧﻧد در اﯾن ﺷراﯾط ﻓرﺻﺗﯽ ﺑرای ﺗوزﯾﻊ ﻣﺟدد ﺛروت وﺟود دارد.»
«ﺷﺎﻧس واﻗﻌﯽ ﺑرای اﺟﺗﻧﺎب از ﺟﻧﮓ داﺧﻠﯽ در ﺻورﺗﯽ ﺧواھد ﺑود ﮐه ﻓرد ﻣﻧﺎﺳب ﺑﻼﻓﺎﺻﻠه ﭘس از ﭘوﺗﯾن ﺑه ﻗدرت ﺑرﺳد. ﻓردی ﮐه ﺑر ﻧﺧﺑﮕﺎن اﻗﺗدار داﺷﺗه ﺑﺎﺷد و ﻣﺻﻣم ﺑه اﻧزوای ﮐﺳﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷد ﮐه ﻣﺷﺗﺎق ﺳوء اﺳﺗﻔﺎده از وﺿﻌﯾت ھﺳﺗﻧد.»
سردبیر روزنامه کنستانتین رمچوکوف می‌ترسد روسیه با جنگ داخلی روبرو شود
از ﮐﻧﺳﺗﺎﻧﺗﯾن ﻣﯽﭘرﺳم «آﯾﺎ ﻧﺧﺑﮕﺎن روﺳﯾه به فکر این هستند ﮐه ﻣرد ﯾﺎ زن ﻣﻧﺎﺳب این کار ﮐﯾﺳت؟»
«ﺑﯽ ﺳر و ﺻدا. ﺑﺎ ﭼراغ ﺧﺎﻣوش. آﻧﮭﺎ در اﯾن ﻣورد ﺑﺣث ﻣﯽﮐﻧﻧد. آﻧﮭﺎ ﻧظر ﺧود را ﺧواھﻧد داﺷت.»
«و آﯾﺎ ﭘوﺗﯾن ﻣﯽداﻧد ﮐه اﯾن ﮔﻔﺗﮕوھﺎ در ﺣﺎل وﻗوع اﺳت؟»
«او ﻣﯽداﻧد. ﻓﮑر ﻣﯽﮐﻧم ھﻣه ﭼﯾز را ﻣﯽداﻧد.»
اﯾن ھﻔﺗه رﺋﯾس دوﻣﺎی روﺳﯾه اﻋﻼم ﮐرد: «ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐه ﭘوﺗﯾن ھﺳت، روﺳﯾه ھم ھﺳت.»
اﯾن اظﮭﺎر وﻓﺎداری ﺑود، اﻣﺎ ﻧه واﻗﻌﯾت. روﺳﯾه زﻧده ﺧواھد ﻣﺎﻧد – ﺗواﻧﺳﺗه ﻗرن‌ھﺎ زﻧده ﺑﻣﺎﻧد. ﺑﺎ اﯾن ﺣﺎل، ﺳرﻧوﺷت وﻻدﯾﻣﯾر ﭘوﺗﯾن اﮐﻧون ﺑه طور ﻏﯾرﻗﺎﺑل ﺑرﮔﺷﺗﯽ ﺑﺎ ﻧﺗﯾﺟه ﺟﻧﮓ در اوﮐراﯾن ﻣرﺗﺑط اﺳت.
بیشتر بخوانید:
